شورای عالی مقاومت به مناسبت فجایع خونین شمالی: شعله آگاهی و دادخواهی خاموش نشده است

شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان، به مناسبت بیست و ششمین سالگرد وقایع خونبار جنگی در منطقه شمالی(شمال کابل) پیامی منتشر کرده که در آن ضمن ابراز تأسف گفته که یاد قربانیان فجایع ماه اسد ۱۳۷۸ خورشیدی را که«توسط لشکریان گروه مستبد طالبان و متحدان تروریستیشان چون القاعده در برابر مردم شریف و آزاده شمالی بزرگ کشور رقم خورد» گرامی میدارد.
در پیام شورای عالی مقاومت آمده است:«در این ماه سوزان، همانگونه که آفتاب با تمام تیزیاش میتابد، شعلههای خشم و انتقام طالبان بر جان انسانها، بر درختان، تاکستانها، خانهها و خاطرههای مردم شمالی فرود آمد. آنانی که در برابر ترور، زن و مرد، پیر و جوان، چون دژ آهنین ایستاده بودند، با بیرحمانهترین شیوهها مورد تهاجم قرار گرفتند. اما روح مقاومت و آزادیخواهی مردم خاموش نشد؛ بلکه همان آتش ستم، بذر آگاهی، اراده و پایداری را در دل این ملت کاشت.»
در این پیام تصریح شده که«مقاومت مردم شمالی بزرگ نه تنها یک واکنش نظامی، بلکه نماد آگاهی و بیداری ملتی بود که نمیخواست در برابر جهل، استبداد و اندیشه تاریک قرون وسطایی سر تسلیم فرود آورد. نتیجه آن ایستادگیها، تولد نسلی بود که با امید و انگیزه به مکتبها و دانشگاهها رفتند، کار کردند، فکر کردند و برای افغانستانی مترقی، آباد و آزاد، طرحها و آرمانهایی در سر پروراندند.»
شورای عالی مقاومت برای نجات افزوده است:«با تأسف فراوان، در سالهای اخیر، حلقات پنهان خیانت در دل ساختار جمهوریت، با مماشات، تبانی و تسلیمپذیری خفتبار، زمینه بازگشت گروه طالبان را فراهم کردند. در نتیجه این خیانت آشکار و تبانی ساختاری، کشور بار دیگر به سلطه یک گروه تمامیتخواه، عقبگرا و خشونتورز تسلیم داده شد. امروز نیز طالبان به گونهای انتقامجویانه و مخلوط، از مردم افغانستان، بهویژه زنان، جوانان، اقوام گوناگون و جریانهای عدالتخواه در حال انتقامگیری هستند.»
در این پیام آمده است:«با وجود این همه، شعلهٔ آگاهی و آزادیخواهی خاموش نشدهاست. اکنون، پیام مقاومت و عدالتطلبی مردم شمالی، در دل و ذهن تمام جوانان کشور طنینانداز شدهاست؛ نسلی که در دو دهه جمهوریت، علیرغم تمامی چالشها، به بلوغ فکری و اجتماعی رسیدهاند. این نسل آگاه است که تنها راه رهایی از ظلم و عقبماندگی، همدلی ملی، عبور از شکافهای قومی و زبانی، و حرکت در مسیر مقاومت، عدالت و ترقی است.»
شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان ، گفته که بر ادامه راه قربانیان حوادث خونین ماه اسد«در مسیر عدالت، حقوق بشر، برابری جنسیتی، تحصیل، آزادی بیان، و ساختارهای مردمسالار تأکید میورزد.» این شورا از جامعه جهانی خواسته که «در برابر فجایع تاریخی و تداوم ظلم و جنایت علیه مردم افغانستان سکوت نکند، و صدای آزادیخواهان این سرزمین را بشنود و حمایت نماید.»
رسانهها: دلیل تعویق سفر متقی به پاکستان عدم صدور مجوز از سوی شورای امنیت بوده است

برخی از رسانهها گزارش دادهاند که سفر امیر خان متقی وزیر امور خارجه طالبان به پاکستان، به دلیل عدم صدور مجوز سفر از سوی کمیته تحریمهای سازمان ملل به تعویق افتاده است.
طبق گزارش رسانههای پاکستان، قرار بود امروز، دوشنبه ۱۳ اسد/مرداد، امیرخان متقی به پاکستان سفر کند، اما روز گذشته رسانههای افغانستان به نقل از منابعی در کابل گزارش دادند که این سفر به دلیل«مشکلات فنی» به تعویق افتاده است.
نام بسیاری از مقامهای طالبان به دلیل عضویت در یک گروه تروریستی در فهرست تحریمهای سازمان ملل قرار دارد و به همین دلیل هرگاه مقامهای این گروه بخواهند به بیرون از افغانستان سفر کنند، کمیته تحریمهای سازمان ملل باید برای آنان معافیت صادر کند. معمولاً مقامهای طالبان به بهانه درمان به بیرون از کشور سفر میکنند و کشورهای میزبان به کمیته تحریمهای سازمان ملل درخواست میدهد.
تلویزیون افغانستان انترنشنال در گزارشی گفته که کمیته تحریمهای ۱۹۸۸ شورای امنیت سازمان ملل تاکنون نام امیرخان متقی را در فهرست افراد دارای معافیت سفر به پاکستان درج نکرده است. در این گزارش آمده که به نظر میرسد پاکستان تاکنون یا درخواست رسمی لازم را برای سفر امیرخان متقی به شورای امنیت ارائه نکرده یا موفق به دریافت معافیت از این شورا برای سفر متقی نشده است.
پاکستان در حال حاضر ریاست کمیته تحریمهای ۱۹۸۸ شورای امنیت برای سال ۲۰۲۵ را نیز بر عهده دارد.
بر اساس قوانین سازمان ملل، مقامهای طالبان که شامل فهرست تحریمها هستند، بدون معافیت نمیتوانند به خارج از کشور سفر کنند. این معافیت تنها در مواردی مشخص مانند نشستهای رسمی، مذاکرات صلح یا درمانهای فوری و با تایید کمیته تحریمها صادر میشود.
تاکنون منابع رسمی در پاکستان و طالبان دلیل اصلی تعویق این سفر را بهصورت رسمی اعلام نکردهاند.
در همین حال، یکی از خبرنگاران پاکستانی به نام طاهر خان مدعی شده که سفر امیرخان متقی به پاکستان به دلیل مخالفت امریکا با این سفر به تعویق افتاده است.
روابط طالبان و پاکستان در بیشتر از یک سال اخیر به شدت تنشآلوده بوده است. در این اواخر مقامهای پاکستانی اظهار خوشبینی کردهاند که طالبان به خواستههای پاکستان پاسخ مثبت داده است. یکی از خواستههای پاکستان از طالبان این است که از حمایت طالبان پاکستان دست بردارد.
طالبان یک بزرگ قومی را در بدخشان بازداشت کردند

منابع محلی در ولایت شمال شرقی بدخشان گفتهاند که طالبان یک بزرگ قومی را در شهرستان/ولسوالی خاش این ولایت بازداشت کردهاند.
به گفته منابع، این بزرگ قومی محرابالدین نام داشته که هفته گذشته توسط استخبارات گروه طالبان بازداشت و به شهر فیض آباد مرکز این ولایت منتقل شده است.
منابع افزودهاند که استخبارات طالبان همراه این بزرگ قومی، چندین تن از باشندگان این شهرستان را نیز بازداشت کردهاند، که با گذشت یک هفته، از سرنوشت و محل نگهداری آنها خبری در دست نیست.
به اساس اطلاعات منابع، شماری از باشندگان و بزرگان شهرستان «خاش» بخاطر اینکه در تعقیب و جستجوی استخبارات این گروه قرار دارند، بصورت پنهانی زندگی میکنند.
چندی پیش نیز طالبان ۳۷ تن از باشندگان این شهرستان را به دلیل اعتراض به تخریب مزارع شان بازداشت کردند.
در گذشته نیز گزارشهای متعددی از لتوکوب، بازداشت، زندانی شدن و به قتل رسانیدن باشندگان بدخشان به ویژه شهرستان«خاش» منتشر شده است.
جسد حلقآویزشده یک زن باردار در غور پیدا شد؛ نزدیکان او گفتهاند به قتل رسیده است

منابع محلی در ولایت غور گفتهاند که جسد حلقآویزشدهی یک زن ۳۲ ساله و باردار به اسم فاطمه از خانهاش در شهرستان/ولسوالی لعلوسرجنگل این ولایت پیدا شده است.
طبق گزارشها، این رویداد روز پنجشنبه، ۹ اسد/مرداد، در روستای «کشک پایین» شهرستان لعلوسرجنگل رخ داده و فاطمه پنجماهه باردار و دارای دو دختر سه و هفتساله بوده است.
گفته شده که این خانم با شوهرش اختلاف خانوادگی دیرینه داشته و یک شب پیش از رویداد نیز با هم مشاجره داشتهاند. فردای آن شب، شوهر فاطمه خانه را ترک کرده و هنگامی که چند ساعت بعد برگشته، با جسد حلقآویزشده همسرش مواجه شده است.
اعضای خانواده فاطمه مدعی شدهاند که او قربانی خشونت خانوادگی شده و به قتل رسیده است. آنان از طالبان خواستهاند که این رویداد را با دقت بررسی کنند.
طبق اظهارات منابع محلی، طالبان شوهر فاطمه را بازداشت کردهاند.
از زمان تسلط دوبارهی طالبان بر افغانستان، موارد متعددی از قتل و خودکشی زنان و دختران از ولایتهای مختلف کشور گزارش شده است.
آگاهان امور اجتماعی میگویند که افزایش فقر و بیکاری و محرومیت زنان از کار و تحصیل موجب افزایش خشونتهای خانوادگی شده که عمدتاً زنان قربانی آن میشوند.
حمله بنارد به صالح و دفاع از عزیزی به چه معناست؟ آیا خلیلزاد شریک تجاری عزیزی است؟!

شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، نماینده پیشین امریکا در امور افغانستان، امرالله صالح، معاون اول محمد اشرف غنی احمدزی، رییس جمهوری پیشین افغانستان، را متهم به آزار و اذیت و باجگیری از میروس عزیزی، مالک عزیزی بانک، نموده است.
همسر خلیلزاد در صفحه اکس خود نوشته است که میرویس عزیزی،«تاجر افغان»، قبلا از سوی امرالله صالح و همکارانش مورد آزاد و اذیت قرار گرفته بود اما این تاجر اکنون با طالبان احساس رضایت میکند.
او ادامه داده است: «امرالله صالح برای این تاجر افغان مشکلات زیادی ایجاد کرد و او را تحت فشار قرار داد تا پول بدهد. اما طالبان با آغوش باز از عزیزی استقبال کردند و اکنون او هر روز در حالی دیده میشود که با لبخند در کنار آنهاست.»
همسر خلیلزاد در گذشته نیز بارها اظهاراتی در حمایت از طالبان داشته و چندی پیش در مقالهای به یک روزنامه امریکایی نوشت که افغانستان جای امن است و برگشت مهاجران افغانستان به کشور شان خطرناک نیست. این اظهارات خانم بنارد، لابیگران به طالبان و حمایت از این گروه تلقی شد.
دو روز پیش، شرل بنارد ملا برادر، معاون اقتصادی طالبان را شخص«وطندوست» خواند و خواهان انعطافپذیری جامعه جهانی در برابر طالبان گردید.
خانم بنارد تصویری از زلمی خلیلزاد(همسرش)، ملا برادر و میرویس عزیزی منتشر کرده که در مراسم امضای پروژه ۱۰ میلیارد دلاری تولید انرژی در کابل گرفته شده است.
او مدعی شده که اگر جامعه جهانی در برابر طالبان انعطاف نشان دهد، طالبان نیز ممکن است همکاری بیشتری کنند و افغانستان را بهتر مدیریت کنند.
زلمی خلیلزاد همسر خانم بنارد نیز متهم به حمایت از طالبان براساس تعلقات تباری شده است. فعالان مدنی و سیاسی افغانستان میگویند که خلیلزاد به خاطر تعلقات قومی با طالبان، توافقنامه دوحه را به نفع طالبان تنظیم کرد و زمینه برگشت این گروه به قدرت را فراهم ساخت.
در چهار سال اخیر نیز بارها خلیلزاد اظهاراتی در حمایت از طالبان داشته است. اظهاراتی که همواره با انتقادهای گسترده در میان جامعه مدنی، فعالان حقوق بشر و جریانهای سیاسی و نظامی مخالف طالبان مواجه شده و قومگرایانه و نفرتانگیز خوانده شده است.
امرالله صالح معاون تاجیکتبار محمد اشرف غنی رییس جمهوری مخلوع افغانستان که در سالهای پایانی جمهوریت به عنوان معاون او کار کرد، بارها پس از سقوط جمهوریت از امریکا، خلیلزاد و توافقنامه دوحه به شدت انتقاد کرده و آن را سند تسلیم دهی جمهوریت به تروریستان خوانده است. در این میان همواره تیر انتقادهای آقای صالح بیشتر خلیلزاد را هدف گرفته است.
جدال لفظی اخیر میان صالح و همسر خلیلزاد پس از آن بالا گرفت که طالبان از افتتاح یک پروژه ۱۰ میلیارد دالری تولید برق با سرمایهگذاری میرویس عزیزی، مالک بانک خصوصی عزیزی خبر دادند. این خبر با شک و تردیدهای زیادی همراه شد و بسیاریها این سوال را مطرح کردند که عزیزی بانک مبلغ ۱۰ میلیارد دالر پول از کجا کرد که میخواهد در پروژه تولید برق سرمایهگذاری کند.
صدیق صدیقی سخنگوی پیشین ریاست جمهوری افغانستان در این باره نوشت که آقای عزیزی ده میلیارد افغانی سرمایه ندارد، ده میلیارد دالر که بماند سرجایش. آقای صدیقی در ادامه نوشت: «طالبان را میتوان به آسانی احمق ساخت.» اظهار نظری که در آن ادعای سرمایهگذاری ده میلیارد دالر عزیزی بیبنیاد تلقی شده است.
کاربران شبکههای اجتماعی فهرستی از وعدههای میرویس عزیزی را باز نشر کردند که به گفته آنان وعده کرده اما عمل نکرده است.
امرالله صالح نیز سرمایهگذاری ده میلیارد دالری عزیزی بانک را زیر سوال برد و آن را یک کلاهبرداری خواند. او گفت که اگر در جهان سه نفر کلاهبردار بزرگ باشد، یکی از آنان میرویس عزیزی است. پس از این اظهارات صالح، همسر خلیلزاد به دفاع از عزیزی بانک برخاسته است.
امرالله صالح قبلا نیز در مورد میرویس عزیزی نوشته بود که در زمان معاونیت ریاست جمهوری او، در باره غصب یک جایداد از سوی میرویس عزیزی در دولت پرونده تشکیل شده بود اما حلقات معینی در حکومت از عزیزی حمایت کردند و پرونده مسکوت واقع شد. آقای صالح در آن یادداشت، از تلاش شخصی خودش برای زیر فشار گرفتن میرویس عزیزی برای تن دادن به قانون سخن گفته بود.
به نظر میرسد که ادعای شرل بنارد همسر خلیلزاد در مورد آزار و اذیت و«باج گیری» صالح از عزیزی به همان یادداشت اشاره داشته باشد.
آگاهان امور اقتصادی در افغانستان میگویند که با توجه به اعلام سرمایهگذاری ده میلیارد دالر میرویس عزیزی در پروژه تولید برق و بضاعت مالی ضعیف او در اجرای این پروژه، احتمالا زلمی خلیلزاد و ملابرادر معاون اقتصادی رییس الوزرای طالبان نیز در این سرمایهگذاری به شکل غیرمستقیم دخالت داشته باشند. زیرا به باور آگاهان، عزیزی بانک در سطحی نیست که بتواند به ارزش ده میلیارد دالر بالای یک پروژه سرمایه گذاری کند.
خلیلزاد در گذشته نیز متهم بوده که بخشی از انگیزههای دخالتش در امور سیاسی و اقتصادی افغانستان به منافع شخصی او مرتبط است که در تبانی با شرکتهای بزرگ امریکایی میخواهد در حوزه اقتصادی افغانستان سرمایهگذاری کند.
نویسنده: بهرام بهین
نرمش دیپلماتیک ایران در قبال کشته شدن دیپلماتهایش در افغانستان

عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، در یک نشست خبری در باره حادثه کشته شدن هشت دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی توسط طالبان در سال ۱۳۷۷ خورشیدی در شهر مزار شریف افغانستان سخن گفته اما برخلاف گذشته، خواهان مجازات عاملان این رویداد نشده است.
سال گذشته وزارت امور خارجه ایران از طالبان خواست که عاملان کشته شدن دیپلماتهای ایرانی را مجازات کند.
عراقچی در نشست خبریای که امروز، دوشنبه، ۱۳ اسد/مرداد، داشته با اشاره به حادثه مزار شریف و کشته شدن محمود صارمی، خبرنگار ایرانی در کنار دیپلوماتها در آن حادثه، گفته که این رویداد نشان میدهد که «میدان و دیپلوماسی و رسانه در کنار هم هستند.» آقای عراقچی هیچ اشارهای به عاملان کشته شدن دیپلماتهای ایرانی و چگونگی پیگیری پرونده قتل آنان نکرده است.
روز هفدهم اسد/مرداد سال ۱۳۷۷، در پی سقوط شهر مزار شریف بهدست طالبان، هشت دیپلومات و یک خبرنگار ایرانی، در حمله افراد مسلح به کنسولگری ایران در این شهر کشته شدند. پس از آن، روز ۱۷ اسد/مرداد در ایران به عنوان روز خبرنگار مسمی گردید.
با این حال، عدم اشاره وزیر امور خارجه ایران به حادثه کشته شدن دپیلماتهای این کشور در شهر مزار افغانستان، سوال چگونگی رابطه ایران و طالبان را به میان کشیده و این شایبه را خلق کرده که ایران در تلاش نشان دادن انعطاف و نرمش در برابر طالبان است.
گرچه طالبان به صورت رسمی، مسوولیت حادثه کشته شدن دیپلماتهای ایرانی را به عهده نگرفتند اما منابع آگاه میگویند که دیپلماتهای ایران در مزار شریف توسط طالبان کشته شدند، زیرا در زمانی که شهر مزار شریف سقوط کرد، هیچ نیروی مسلح دیگری در آن شهر حضور نداشت و دلیلی هم وجود ندارد که کدام گروه نظامی دیگر اقدام به قتل دیپلماتهای ایرانی کرده باشند.
کشته شدن دیپلماتهای ایرانی در شهر مزار شریف در سال ۱۳۷۷ ایران را تا سطح تهدید طالبان به حمله نظامی پیش برد و در سالهای پس از آن نیز روابط ایران با طالبان به شدت تنش آلود بود و ایران در حاکمیت اول طالبان به حمایت از جنبش مقاومت ضد طالبان پرداخت.
اما در زمانی که امریکاییها پس از سرنگونی رژیم طالبان در سال ۱۳۸۰ خورشیدی، حضور نظامی در افغانستان پیدا کردند و طالبان بعدها با حضور امریکا اعلام مخالفت کردند، ایران با طالبان وارد تماس و رابطه شد و در سالهای پیش از سقوط نظام جمهوریت در افغانستان، بارها گزارشهایی از حمایت ایران از طالبان به نشر رسید.
پس از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان، هر چند ایران طالبان را به رسمیت نشناخته اما روابط گسترده دیپلماتیک با این گروه داشته است. روابطی که هم در تهران در میان حلقات معین سیاسی با انتقاد و مخالفت همراه بوده و هم نیروی مخالف طالبان و اقوام غیرپشتون که به طور سنتی خود را نزدیک به ایران احساس میکنند، نارضایتی خود را از روابط تهران با طالبان ابراز داشتهاند.
با این حال، سکوت وزارت خارجه ایران در باره کشته شدن دیپلماتهایش در سالگرد حادثه مزار، این گمانه را تقویت کرده که جمهوری اسلامی ایران برنامه برسمیتشناسی طالبان را در دستور کار دارد و احتمالاً به همین دلیل نمیخواهد که به نکات تنشزایی که در گذشته روابطش با طالبان را خدشهدار میکرد، اشاره کند.
چند روز پیش رسانههای ایران به نقل از منابعی در دولت گزارش دادند که مسعود پزشکیان رییس جمهوری این کشور عزم سفر به کابل را دارد. خبری که با واکنش های گسترده در میان مخالفان طالبان و فعالان سیاسی و مدنی روبرو شد. در پی واکنشها، وزارت خارجه ایران اعلام کرد که در حال حاضر برنامهای برای سفر رییس جمهوری به کابل وجود ندارد. اما آگاهان میگویند که در کل دستگاه دیپلماسی ایران تلاش دارد تا نرمش و سازش بیشتری با طالبان نشان دهد و با آماده شدن افکار عمومی، احتمالا ایران به تبعیت از روسیه در راستای به رسمیت شناسی طالبان اقدام کند.
به اعتقاد ناظران، ایران پس از حملات نظامی گسترده اسراییل، در تلاش آن شده تا روابط خود را با همسایگان بهبود بخشد و به اصطلاح از روابط خود با همسایهها تنشزدایی کند.
با این وجود، روابط ایران و طالبان همچنان دورنمای روشنی ندارد. زیرا به همان پیمانه که در ایران روابط با طالبان مخالفان جدی خود را دارد و دلایل مخالفان قوی و برخوردار از منطق است، در میان طالبان نیز حلقات معینی هستند که با دلایل قوی مخالف تقویت روابط با تهران هستند و از نزدیکی به ایران برحذر میدارند.
نویسنده:بهرام بهین
عمران خان: مردم علیه حکومت قیام کنند، مسایل با افغانستان از راه گفتوگو حل شود

عمران خان رهبر تحریک انصاف و نخست وزیر پیشین پاکستان که اکنون در زندان به سر میبرد از مردم این کشور خواسته که به تاریخ ۵ اگست(فردا) برای آنچه او«استقلال واقعی» خوانده، قیام کنند.
آقای خان وضعیت کنونی سیاسی پاکستان را بدتر از دوران استعمار دانسته و تأکید کرده که این خیزش بهاندازه ۱۴ اگست (روز استقلال) ضروری است.
وی در باره مشکلات موجود میان افغانستان و پاکستان گفته است:«افغانستان کشور مسلمان و همسایه ماست؛ باید روابط خوبی با آن داشته باشیم و مسایل باید مطابق سنتهای محلی و از راه گفتوگو حل شوند.»
عمران خان از علیامین گنداپور، وزیر ارشد ایالت خیبرپختونخوا، خواسته که اجازه ندهد در هیچ منطقهای، از جمله مناطق قبایلی این ایالت، عملیات نظامی انجام شود.
عمران خان دو سال پیش(۱۴ اسد/مرداد ۱۴۰۲) به اتهام سوء استفاده از هدایای دولتی به سه سال زندان، ممنوعیت از فعالیت سیاسی به مدت پنج سال و ۱۰۰ هزار کلدار پاکستانی جریمه نقدی از سوی دادگاه محکوم و حکم بازداشت او صادر شد. نیروهای امنیتی بلافاصله آقای خان را دستگیر و به زندان منتقل کردند.
در دو سال اخیر اعضای حزب تحریک انصاف و هواداران عمران خان چندبار تظاهرات اعتراضی گسترده برای رهایی او راه اندازی کردهاند.
آقای خان اتهامها را رد کرده و تصمیم دادگاه را سیاسی خوانده است.
عمران خان از نظر قومی پشتونتبار است و پایگاه اصلی اجتماعی او ایالات خیبرپختنونخوا به شمار میرود.
در ایالت خیبرپختونخواه گروه شبهنظامی تحریک طالبان پاکستان فعالیت ضد دولتی دارد که از سوی حکومت مرکزی یک گروه تروریستی دانسته میشود. ارتش این کشور عملیاتهای گستردهای به منظور سرکوب جنگجویان این گروه راهاندازی میکند.
مقامهای پاکستانی، برخی از حلقات سیاسی و اجتماعی در ایالت خیبرپختوا را متهم به داشتن گرایشهای جداییطالبانه نموده و ناظران میگویند که بازداشت و زندانی شدن عمران خان نیز به حمایت او از همین گروهها مرتبط است.
جنبش زنان پنجشیر، قتلهای پنجشیریها را«هدفمند» خواند و خواستار توقف آن شد

تشکلی موسوم به جنبش زنان پنجشیر در اعلامیهای گفته که قتلهای اخیر چند باشنده پنجشیر در شهر کابل،«مرموز و سلسلهای قتلهای هدفمند» است.
در این اعلامیه از افرادی به نامهای سمیعالله، حاجی مختار و پهلوان تمجید یاد شده که در روزهای اخیر در کابل به شکل مرموز کشته شدهاند.
جنبش زنان پنجشیر، افزوده که«در بسیاری از این قتلهای سازماندهی شده، طالبان به گونه مستقیم یا غیرمستقیم دست دارند.»
این جنبش از نهادهای مدافع حقوق بشر و جامعه جهانی خواسته است که در برابر «این جنایات نظاممند» خاموش نمانند و برای توقف این روند اقدام فوری کنند.
در روزهای اخیر رسانهها به نقل از منابع محلی در کابل از کشته شدن چند باشنده اصلی پنجشیر در کابل توسط افراد مسلح ناشناس خبر دادند.
طالبان تا کنون در این باره اظهار نظری نکردهاند.
در گذشته نیز بارها باشندگان پنجشیر گفتهاند که طالبان با آنان رفتار خصمانه و کدورتآمیز دارند و به بهانههای مختلف آنان را هدف قرار میدهند.
پنجشیر پایگاه اصلی مقاومت ضد طالبان در دوره اول حکمرانی این گروه بود. طالبان با برگشت دوباره شان به قدرت تمامی نیروهای جنگی خود را به پنجشیر متمرکز کرده و اکنون گفته میشود حدود سیهزار نیروی جنگی در این ولایت مستقر کرده و باشندگان پنجشیر را تحت نظارت شدید استخباراتی قرار دادهاند.