تأملی در اقدام برسمیت‌شناسی طالبان از سوی روسیه
طالبان نیز در چهار سال اخیر نشان دادند که توان و اراده برداشتن موانع کسب رضایت مردمی را ندارند. این گروه در سیاست داخلی به زور و سرکوب اتکا کرده است که نتیجه نمی‌دهد. تا کنون هیچ نشانه‌ای دیده نشده که بتوان گفت طالبان برای کسب رضایت مردم و پاسخ‌گویی به خواست‌ها و نیازهای مردم تلاش کرده است. فقر و بیکاری بیداد می‌کند. مهاجرت میلیونی مردم، گواه فاجعه عمیق بشری است. مردم هم از سرکوب به ستوه آمده و هم از گرسنگی. امنیت قبرستانی طالبان برای مردم دیگر جذابیتی ندارد. همین دیروز یک ویدیو در شبکه‌های اجتماعی نشر شد که یک زن افراد طالبان را فرا می‌خواند که بر او شلیک کنند. او می‌گوید که مرمی بهتر از گرسنگی و گدایی است. این نشاندهنده اوج فقر و بیچارگی مردمی است که زیر حاکمیت چهارساله طالبان همه چیز خود را از دست داده و روز به روز فقیرتر و خشمگین‌تر شده‌اند. دوام حاکمیت بالای چنین مردمی، نمی‌تواند مقدور و ممکن باشد.
رسانه‌های پاکستان: ۸ عضو تی‌تی‌پی در مرز با افغانستان کشته شدند
رسانه‌های پاکستانی گزارش داده‌اند که هشت عضو طالبان پاکستانی ـ تی تی پی، در یک«عملیان ویژه» در منطقه«باجور» این کشور کشته شده‌اند.
در گزارش آمده است که طالبان پاکستانی روز سه‌شنبه،۱۷سرطان/تیر، هنگامی‌که قصد ورود به پاکستان را داشتند، در منطقه کوهستانی«لوی مومند» از سوی ارتش شناسایی شده و طی عملیات ویژه کشته شده‌اند.
به اساس این گزارش این درگیری با استفاده سلاح‌های سبک و سنگین چندین ساعت ادامه داشته که با کشته شدن هشت عضو طالبان پاکستانی ـ تی تی پی، و زخمی شدن یک کودک پایان یافته است.
مقام‌های امنیتی پاکستان تا کنون در این رابطه اظهار نظری نکرده‌اند.
در ماه‌های اخیر ارتش پاکستان بارها از درگیری با اعضای طالبان پاکستان و کشته شدن اعضای این گروه در مناطق مرزی با افغانستان خبر داده است.
مقام‌های پاکستان می‌گویند که هزاران عضو طالبان پاکستان تحت حمایت طالبان افغانستان و القاعده در افغانستان پناه‌گاه دارند و نیروهای امنیتی پاکستان را مورد حمله قرار می‌دهند.
اوچا: با برگشت مهاجرین و محدودیت منابع خطر تنش‌های اجتماعی در حال افزایش است
دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در افغانستان-اوچا، هشدار داده که با برگشت گسترده مهاجران از کشورهای همسایه و محدودیت منابع در جوامع میزبان در افغانستان، فشار اجتماعی بر این جوامع افزایش یافته وخطر تنش‌های اجتماعی بر سر منابع در حال افزایش است.
این اداره وابسته به سازمان ملل در گزارشی که روز سه‌شنبه، ۱۷ سرطان/تیر نشر کرده، گفته است که طبق آمار تا تاریخ ۳۰ جون سال روان نزدیک به ۹۴۹ هزار مهاجر به افغانستان برگشته‌اند. این آمار شامل بازگشت ۷۴۱ هزار نفر از ایران و ۲۰۷ هزار نفر از پاکستان است.
اوچا افزوده که در جوامع میزبان منابع محدود است، خدمات عامه بیش از حد زیر فشار قرار گرفته و خطر تنش‌های اجتماعی در حال افزایش است.
این اداره تأکید کرده که برگشت‌کنندگان به کمک فوری، از جمله سرپناه، غذا، مراقبت صحی و فرصت‌های معیشتی نیاز دارند تا بتوانند دوباره زندگی خود را بسازند.
روزانه هزاران مهاجر از مرز اسلام‌قلعه در ولایت هرات، از ایران به افغانستان بر می‌گردند. روند بازگشت مهاجران در این مرز با ازدحام شدید همراه است.
در روزهای اخیر صدها هزار تن از کشورهای ایران و پاکستان اخراج شده‌اند و نهادهای امدادرسان از تشدید بحران و فاجعه‌بشری در افغانستان خبر داده‌اند.
ناظران می‌گویند که طالبان به عنوان گروه حاکم در افغانستان طرح و برنامه‌ای برای مدیریت مهاجران برگشت کننده و فراهم‌سازی زمینه کار و تامین معیشت به آنان ندارد.
جبهات ضد طالبان، از حکم بازداشت رهبر طالبان استقبال کرده اما آن را ناکافی خواندند
جبهه مقاومت ملی و جبهه آزادی افغانستان دو جبهه نظامی ضد طالبان، از تصمیم دادگاه کیفری بین‌المللی در مورد صدور حکم بازداشت ملا هبت‌الله آخوندزاده رهبر طالبان و عبدالحکیم حقانی قاضی‌القضات این گروه استقبال کرده و آن را گام مهم در راستای تامین عدالت خوانده‌اند.
جبهه آزادی در اعلامیه‌ای گفته است:« این اقدام به تنهایی کافی نیست. تمام رهبران و سردسته‌های طالبان که در سرکوب، کشتار، تبعیض، جنایت علیه بشریت و نقض حقوق بشر نقش داشته‌اند، باید مورد پیگرد قضایی قرار گیرند. تحریم‌ها و تعزیرات بین المللی شدیدتر علیه آنان اعمال شده و پاداش دهی به تروریزم و افراطیت در سطح جهان متوقف شود.»
جبهه مقاومت ملی گفته است: «هرچند این می‌تواند یک گام نخست مهم باشد؛ اما تمامی رژیم طالبان باید پاسخ‌گو قرار گیرد.»
دادگاه بین‌المللی، روز گذشته، حکم بازداشت ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، و عبدالحکیم حقانی، قاضی‌القضات این گروه را به اتهام «ارتکاب جنایت علیه بشریت» صادر کرد.
این نخسیتن بار است که رهبران طالبان از سوی یک نهاد بین‌المللی به‌صورت رسمی تحت پیگرد قرار می‌گیرند.
طالبان حکم بازداشت رهبران شان را«مزخرف» خوانده و گفته‌اند که نهادی را به نام دادگاه بین‌المللی به رسمیت نمی‌شناسند.
تصمیم دادگاه بین‌المللی در مورد بازداشت رهبران طالبان، یکی از مطالبات نهادهای مدنی ملی و بین‌المللی بوده و بسیاری از نهادهای حقوق بشری از جمله گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در افغانستان از آن استقبال کرده و آن را گامی در راستای تامین عدالت عنوان کرده‌اند.
طالبان در چهار سال اخیر با اعمال محدودیت‌های شدید، به شکل گسترده حقوق بشر و حقوق زنان را نقض کرده‌اند. در این مدت بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی از این گروه خواسته‌اند که به حقوق بشر وحقوق زنان احترام بگذارند اما طالبان تمامی مطالبات مردمی و جهانی را تا کنون نادیده گرفته و رفتاری را در پیش گرفته‌اند که به اعتقاد آگاهان نه مبنای عقلی دارد و نه مبنای شرعی.
رفتارهای سرکوبگرانه طالبان موجب شکل گیری موج بیسابقه مهاجرت و فرار مغزها و سرمایه از افغانستان شده و امروزه این کشور براساس گزارش نهادهای ناظر بین‌المللی تلخ ترین و دشوارترین روزهای تاریخ خود را تجربه می‌کند.
طالبان با لحن «تمسخرآمیز» از رهبران جهادی خواستند به کشور برگردند
شهاب‌الدین دلاور، رییس کمیسیون موسوم به کمسیون تماس طالبان با شخصیت‌های سیاسی افغانستان، از رهبران جهادی و سیاسی پیشین خواست به کشور بازگردند.
وی به گونه مشخص از عبدالرب رسول سیاف، رهبر حزب اتحاد اسلامی افغانستان و از چهره‌های جهادی شناخته شده نام گرفته و گفته است:«استاد سیاف یا در ترکیه یا در هند خواهد مُرد؛ بهتر است به وطنش بازگردد.»
این اظهارات شهاب‌الدین دلاور در مورد آقای سیاف، از سوی بسیاری‌ها تمسخرآمیز و حتا اهانت‌آمیز خوانده شده است.
رییس کمسیون تماس طالبان، روز سه‌شنبه در نشستی در کابل، همچنین از محمد محقق، کریم خلیلی و عطامحمد نور، رهبران سیاسی پیشین، دعوت کرد به افغانستان بازگردند و گفت که جان و مال شان در صورت برگشت حفظ خواهد شد.
وی گفته که اشخاص یاد شده بر اساس فرمان رهبر طالبان، مورد عفو قرار گرفته‌اند.
کمیسیون تماس طالبان از حدود چهار سال پیش تشکیل شده و تلاش کرده تا چهره‌های سیاسی و نیروهای امنیتی پیشین را که به دلیل ترس از انتقام‌گیری طالبان کشور را ترک کرده‌اند، به برگشت به کشور دعوت کند اما تا کنون اشخاص و چهره‌های شناخته و بلند پایه نظامی و سیاسی به دعوت این کمسیون به کشور برنگشته‌اند.
شماری از افراد انگشت شمار که به دعوت این کمسیون به کشور برگشته، یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته و یا به دلیل فضای بسته و آزاردهنده سیاسی ناگذیر به ترک دوباره کشور شده‌اند.
آگاهان امور می‌گویند که طالبان در دعوت رهبران سیاسی مخالف خود به کشور صادق نیستند و از کمسیون تماس به عنوان ابزاری درجهت به دام انداختن مخالفان استفاده می‌کنند.
رهبران سیاسی سابق، طالبان را فاقد مشروعیت می‌دانند و معتقدند این گروه از آنها «بیعت و اطاعت» می‌طلبد. آنها تاکید دارند که بدون مذاکره و گفت‌وگوی سیاسی، تشکیل دولت فراگیر و ملی، و در شرایط تداوم حاکمیت طالبان، به افغانستان بازنخواهند گشت. این رهبران بر ادامه مبارزه سیاسی و مسلحانه علیه طالبان تاکید می‌کنند.
ریچارد بنت، حکم بازداشت رهبر طالبان را گام بزرگ به سوی عدالت خواند
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور افغانستان از تصمیم دیوان کیفری دادگاه بین‌المللی برای صدور حکم بازداشت رهبر و قاضی‌القضات طالبان استقبال کرده و آن را «گام بزرگ به سوی عدالت به‌ویژه برای زنان و دختران» خوانده است.
آقای بنت با نشر پیامی در صفحه ایکس خود نوشته است که صدور حکم بازداشت برای هبت‌الله آخوندزاده، رهبر و عبدالحکیم حقانی، رییس دادگاه عالی یا قاضی‌القضات طالبان نشاندهنده این است که مصونیت از مجازات دوام نخواهد داشت.
وی افزوده که این حکم پیام روشنی به کشورها می‌فرستد که رژیمی را که حقوق اساسی و کرامت نیمی از جمعیت افغانستان را انکار می‌کند، عادی‌سازی نکنید.
دیوان کیفری دادگاه بین‌المللی دیروز اعلام کرد که برای هبت‌الله آخوندزاده و عبدالحکیم حقانی به دلیل ارتکاب «جنایت علیه بشریت» حکم بازداشت صادر شده است.
بسیاری از نهادهای حقوق بشری از صدور حکم بازداشت رهبر طالبان و قاضی‌القضات این گروه که نقش عمده‌ای در صدور دساتیر ضد حقوق بشری دارند، استقبال کرده‌اند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان گفته که این گروه هیچ نهادی را به‌نام محکمه بین‌المللی نمی‌شناسد.
طالبان با برگشت دوباره به قدرت، با اعمال سیاست‌های محدود کننده و ناقض حقوق بشر، افغانستان را دچار بحران و فاجعه بشری عمیق کردند.
هم‌اکنون بیش از ده میلیون شهروند افغانستان مهاجر شده و میلیون‌ها دختر از رفتن به مکتب و دانشگاه محروم شده‌اند.
ناظران می‌گویند که سیاست‌های طالبان نه تنها از حیث حقوق بشری، ناقض حقوق اساسی شهروندان افغانستان است بلکه به لحاظ اقتصادی نیز ضربه مهلکی به افغانستان وارد کرده است.
رسانه‌های اجتماعی: هفت عضو طالبان در حمله مسلحانه در لغمان کشته شدند
برخی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی از کشته شدن هفت عضو طالبان به شمول یک فرمانده محلی این گروه در یک حمله مسلحانه در شهرستان/ولسوالی الینگار ولایت لغمان خبر داده‌اند.
در این خبر آمده که افراد مسلح ناشناس هفت عضو گروه طالبان را در ولایت لغمان تیر باران کرده‌اند.
گفته شده که قاری نعمان، فرمانده محلی طالبان با شش تن از جنگجویان این گروه روز سه‌شنبه،۱۷سرطان/تیر، مورد حمله قرار گرفته و کشته شده‌اند.
در باره عاملان این حمله اطلاعاتی در دست نیست اما کاربران رسانه‌های اجتماعی احتمال داده‌اند که این حمله از سوی داعش انجام شده باشد.
مهاجمان پس از تیرباران کردن افراد طالبان از ساحه فرار کرده‌اند.
کاربران شبکه‌های اجتماعی که این خبر را نشر کرده‌اند، عکس‌های شماری از جنگجویان کشته شده طالبان را نیز نشر کرده‌اند.
خبرگزاری پورانا نمی‌تواند به صورت مستقلانه صحت این خبر را تایید کند.
یک نظامی پیشین در کابل به قتل رسید
منابع محلی در ولایت پنجشیر می‌گویند که یک نظامی حکومت پیشین توسط«افراد مسلح ناشناس» در شهر کابل به قتل رسیده است.
به گفته منابع، این نظامی پیشین دگروال/سرهنگ عبیدالله نام داشته و باشنده اصلی روستای «جنگلک» مرکز ولایت پنجشیر بوده است.
منابع افزوده‌اند که دگروال/سرهنگ عبید الله صبح روز سه‌شنبه،۱۷سرطان/تیر، در منطقه کارته نو از مربوطات حوزه هشتم امنیتی شهر کابل تیرباران شده است.
این نظامی پیشین در نظام قبلی در بخش‌های مختلف وزارت داخله اجرای وظیه کرده بود.
عاملین این رویداد از ساحه فرار کرده و تا اکنون کیستی عاملان و چرایی این قتل مشخص نیست.
در گذشته نیز گزارش‌ای متعددی از قتل نظامیان پیشین به ویژه باشندگان پنجشیر در شهر کابل و سایر ولایت‌ها منتشر شده است.
در گذشته بستگان نظامیان پیشین، طالبان را در قتل و کشتار بستگان شان متهم می‌کنند.
یادداشتی بر یک نقد بیانفر
امان الله در لحظه‌ی زوال سنت خاندانی و مملکت‌داری قرار داشت. سنت زمین‌داری دچار تحول شده بود. شاه دیگر مالک همه‌ی زمین‌ها نبود. عصر امان الله عصر عبور و گذار است. گذار از مرحله سنت به جدید. بر این لحاظ تمام عمل‌کرد او از جمله “نظام‌نامه ناقلین” و جابجایی اقوام را ذیل پارادایم مدرن باید قضاوت کرد. مقدمه مباحث “قومیت” با امان الله در تاریخ ما شروع می‌گردد و “قوم” خود یک پدیده‌ی مدرن است که در گفتمان مدرن قابل بحث است
