کانادا، در صدر فهرست ده محبوبترین کشورهای جهان قرار گرفت

کانادا با داشتن محیطهای زیبا و شهرت قوی در سطح بینالمللی، از سوی موسسهی «رتبهبندی شهرت» به عنوان بهترین کشور جهان معرفی شده است.
موسسهی رتبهبندی شهرت، یک شرکت مشاوره بینالمللی است که دفاترش در کپنهاگ و بوستون قرار دارد و هر سال گزارشی از کشورهایی که بهترین شهرت را در جهان دارند، منتشر میکند. این موسسه از معیارهای مختلفی برای ارزیابی کشورها استفاده میکند تا آنهایی را که از نظر احترام، اعتماد، تحسین و اعتبار در سطح جهانی برجستهاند، شناسایی کند. این معیارها شامل ویژگیهای ذاتی کشورها مانند زیبایی طبیعی، نگرش مردم نسبت به وطنشان، امنیت داخلی و کارایی حکومت میشود. این گزارش همچنین به کشورها کمک میکند تا دیدگاههای خارجی نسبت به خود را بهبود بخشند. دولتهای مؤثر، محیط زیبا و اقتصاد پیشرفته از مهمترین معیارهای این نظرسنجی بودند.
این موسسه دادههای خود را از طریق نظرسنجی آنلاین از ۴۸ هزار مصرفکننده در کشورهای گروه هشت (G8) جمعآوری میکند. دادهها هر سال بین ماههای فبروری تا اپریل گرفته میشود. علاوه بر این، ۳۰ هزار نفر دیگر از کشورهای غیر G8 نیز مورد پرسش قرار میگیرند. سوالات شامل میزان تحسین، احساسات مثبت و اعتماد به کشورها است. ده کشور برتر در این نظرسنجی به ترتیب عبارتاند از: کانادا، نروژ، سویدن، سویس، استرالیا، فنلند، نیوزیلند، دانمارک و هلند. سایر کشورها در فهرست شامل بلجیم، آیرلند، آستریا، بریتانیا، ایتالیا، آلمان، جاپان، اسپانیا، پرتگال، فرانسه و سنگاپور هستند. بعضی کشورها در بخشهای خاصی از شهرت بهتر ظاهر شدهاند، مثلا سویدن در زمینهی حکومتداری و جاپان در رشد و توسعه.
کانادا چندین بار در صدر فهرست قرار گرفته است، از جمله دومین کشور در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴. این کشور دارای طبیعت زیبا، مردم مهربان و اقتصادی بدون رکود است. نظام سیاسی آن دموکراسی فدرال پارلمانی است. کانادا یازدهمین اقتصاد بزرگ جهان است. این کشور در جذب گردشگران نیز رتبهی بالایی دارد. پاسخهای خارجیها دربارهی کانادا نشان میدهد که اکثر مردم علاقهمند به بازدید، تحصیل، کار و زندگی در آن هستند. جمعیت کانادا متشکل از گروههای متنوع اروپایی، آسیایی، بومی، سیاهپوست، لاتینآمریکایی و چند نژادی است. با وجود پذیرش عمومی همه مردم، جای تعجب نیست که کانادا همیشه در ردهی بالای فهرست قرار دارد.
اکثر کشورهای برتر در این فهرست در نیمکره شمالی قرار دارند. از کشورهایی که در فهرست ۲۰ کشور برتر نبودند، ایالات متحده آمریکا برای بسیاری تعجبآور است. آمریکا در حد متوسط از نظر شهرت ملی ارزیابی شده و بیشتر به خاطر بخش فناوری و محصولات شناختهشدهاش مشهور است. دلایل دیگری که باعث شد آمریکا در این فهرست قرار نگیرد، تصمیم دیوان عالی کشور دربارهی سوپر-پکها بود که اعتماد مردم داخل و خارج کشور را نسبت به نظام سیاسی کاهش داد. کشورهای آسیایی مانند ایران، چین و هند بیشترین بهبود در شهرت را داشتهاند. کشورهایی که شهرتشان کاهش یافته شامل سوریه، روسیه، اوکراین، قطر، پاکستان، نیجریه و عراق هستند که بیشتر به دلیل جنگ یا فساد دولتی در سال گذشته بوده است.
مرکز آزادی بیان، دستور ممنوعیت انتقاد از طالبان و محدودیت بر رسانهها را محکوم کرد

مرکز آزادی بیان با نشر اعلامیهای، دستور تازه وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان مبنی بر لزوم کسب مجوز از این وزارت برای برنامههای سیاسی در رسانهها را شدیداً محکوم کرده و آن را حملهای حسابشده بر آزادی مطبوعات در افغانستان خواند.
در اعلامیه مرکز آزادی بیان که امروز منتشر شد، آمده است که دستورالعمل جدید طالبان همه بحثهای سیاسی را نیازمند تأیید قبلی و هماهنگ با روایتهای رسمی طالبان ساخته است.
اعلامیه افزوده که خبرنگاران، تحلیلگران و تولیدکنندگان محتوا باید وفاداری خود را به روایتهای طالبان ثابت کنند، در غیر آن با لغو جواز رسانهای و محدودیتهای شدید روبهرو خواهند شد.
مرکز آزادی بیان هشدار داده است که این اقدامات تازه شباهت زیادی به سیاستهای کنترلی کوریای شمالی، چین و ایران دارد و فضای رسانهای افغانستان را به یکی از سرکوبگرترین محیطهای جهان برای خبرنگاران افغانستان بدل کرده است.
این نهاد از جامعه جهانی و سازمانهای پشتیبان رسانه خواسته است تا در برابر محدودیتهای تازه طالبان، در کنار خبرنگاران افغانستان در داخل و خارج کشور بایستند و با حمایت عملی، از حق آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات دفاع کنند.
پیشتر، سازمان حمایت کننده رسانههای آزاد افغانستان-نی، نیز در اعلامیهای اقدام اخیر طالبان را محکوم کرد و آن را نشانه واضح استبداد سیاسی و از بین رفتن تمامی دستآوردها در عرصه آزادی بیان و آزادی رسانهها عنوان کرد.
نی، اعلام کرد که با برگشت طالبان به قدرت، از ۵۵۰ رسانه آزاد فعال در افغانستان تنها ۱۸۰ رسانه فعال مانده که آنان نیز براساس دساتیر طالبان عمل میکنند و به تریبیونی برای پخش اخبار و تبلیغات این گروه تبدیل شدهاند.
سه سال بعد، طالبان بازداشت محمود شاه حبیبی را انکار کردند

ذبیحالله مجاهد سخنگوی طالبان در بیانیهای که امروز، پنجشنبه، ۱۲ سرطان/تیر، منتشر کرد، بازداشت محمودشاه حبیبی، رییس پیشین اداره هوانوردی ملکی افغانستان را انکار کرد.
محمود شاه حبیبی، شهروندی امریکا را نیز دارد و در ماه اسد/مرداد، ۱۴۰۱ در کابل ناپدید شد و خانوادهاش اعلام کردند که از سوی طالبان بازداشت شده است.
سه سال بعد، اما امروز سخنگوی طالبان مدعی شده که به درخواست خانواده حبیبی تمامی ادارات مرتبط بررسی شده اما هیچ نشانهای وجود ندارد که او توسط یکی از ارگانهای مربوط به طالبان دستگیر شده باشد.
امریکا اخیرا برای کسب اطلاعات درباره محمود شاه حبیبی ۵ میلیون دالر جایزه تعیین کرد. این جایزه در حالی تعیین شد که مقامهای امریکایی بخاطر ناکافی بودن تلاشها در زمینه رهایی آقای حبیبی از زندان طالبان زیر انتقاد شدید قرار گرفتند.
با برگشت ترامپ به کاخ سفید در اوایل سال جاری میلادی، وی موضوع رهایی گروگانهای امریکایی از نزد طالبان را جدی گرفت و یک هیأت امریکایی به این منظور به کابل رفت. اعلام شد که هدف سفر این هیأت رهایی دو گروگان امریکایی است. پس از رهایی دو گروگان امریکایی، خانواده محمود شاه حبیبی مقامهای امریکایی را متهم کردند که برای رهایی او تلاش لازم را به خرچ ندادهاند و رفتار تبعیضآمیز در قبال رهایی گروگانها داشتهاند.
محمودشاه حبیبی پیش از بازداشت، در شرکت مخابراتی «گروه مشاوره آسیا» در کابل مشغول به کار بود. او پس از سقوط دولت پیشین افغانستان در کشور باقی ماند. حبیبی سه ماه پیش از بازداشت به سفری خارجی رفت و تنها چهار روز پس از بازگشت به کابل، توسط طالبان دستگیر شد.
گفته میشود که طالبان حبیبی را به افشای محل اختفای ایمنالظواهری، رهبر سابق القاعده در کابل، متهم کرده و به همین دلیل او را بازداشت کردند. ایمنالظواهری در تابستان ۱۴۰۱ در کابل توسط امریکاییها کشته شد.
چندی پیش، خانواده محمود شاه حبیبی ادعا کردند که او از سوی طالبان بازداشت شده و به القاعده تحویل داده شده است. باری آنان گفتند که حبیبی اکنون در کندهار در نزدیکی پایگاه ملاهبتالله رهبر طالبان زندانی است.
ناظران به این باوراند که انکار بازداشت حبیبی از سوی طالبان، میتواند به این معنا باشد که در این خصوص میان طالبان و امریکا توافقات پنهانی وجود دارد و احتمالا این انکار امیتازی است که طالبان به اداره ترامپ میدهند تا فشار بر کاخ سفید در زمینه بیتوجهی به جان یک شهروند امریکایی کم شود. به اعتقاد ناظران، احتمالا حبیبی توسط طالبان یا القاعده کشته شده باشد.
بازتاب سفر برادر به باکو در رسانههای ایران؛ نزدیکی با باکو دوری از تهران تفسیر شد

پایگاه خبری-تحلیلی ایراف، در یادداشتی سفر ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی ریاستالوزرای طالبان به آذربایجان را به بررسی گرفته و از گسترش روابط این گروه با باکو ابراز نگرانی کرده است. این رسانه نوشته است که طالبان و آذربایجان با پوشش روابط اقتصادی، در پی تقویت روابط سیاسی و دیپلوماتیک هستند.
در این تحلیل آمده است که سفر عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی طالبان به آذربایجان و درخواست او برای پذیرش سفیر این گروه در باکو، نشان دهنده گامهای بلند دو طرف برای تقویت روابط سیاسی تحت پوشش دیپلوماسی اقتصادی است.
مقاله افزوده است که نزدیکی طالبان با آذربایجان همزمان با افزایش تنشها میان ایران و اسرائیل پیامدهای جدی امنیتی-اطلاعاتی برای تهران دارد. ایراف نوشت که بازگشت آذربایجان در مدار دوستان طالبان، ترسیم کننده آینده اقتصادی میان دو طرف است. مقاله میافزاید: «افغانستان برای باکو سرزمین منابع بکری است که آذربایجان را در هدایت و تحقق منافع اقتصادی کمک خواهد کرد.»
نویسنده در ادامه نوشته که عبدالغنی برادر درحالی برای تقویت دیپلوماسی اقتصادی و روابط سیاسی به باکو سفر کرده که تهران در شرایط جنگی و آتشبس شکننده به سر میبرد و هرلحظه ممکن است درگیری از سرگرفته شود.
مقاله اضافه کرده است که سفر این مقام طالبان به باکو میتواند نشانگر کنارهگیری طالبان در حمایت از جمهوری اسلامی در جنگ کنونی منطقهای باشد.
عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی طالبان در دیدار با نخستوزیر آذربایجان خواستار پذیرش سفیر این گروه در باکو شده است.
عبدالغنی برادر همچنین از آذربایجان برای سرمایهگذاری در بخشهای نفت و گاز، راهآهن و انرژیهای تجدیدپذیر افغانستان دعوت کرده است.
وی در دیدار با مقامهای ارشد جمهوری آذربایجان بر اهمیت فعال ماندن دهلیز لاجورد و اتصال منطقهای تأکید کرده و از طرح طالبان برای صادرات زغال سنگ به ترکیه از مسیر آذربایجان خبر داده است.
باکو نیز از این برنامهها استقبال کرده و آمادگی خود را برای همکاری و سرمایهگذاری مشترک در بخشهای مختلف از جمله معادن و انرژیهای تجدیدپذیر اعلام کرده است.
پایگاه خبری-تحلیلی ایراف، در این مقاله نوشته است که گسترش روابط طالبان با آذربایجان که همکاری های نظامی با اسرائیل دارد، میتواند پیامدهای گسترده امنیتی، سیاسی و اقتصادی برای ایران داشته باشد.
این در حالی است که در روزهای اخیر تنشهایی در روابط روسیه و آذربایجان نیز گزارش شده است.
روابط ایران و آذربایجان نیز همواره پرتنش بوده است و در جریان حملات اسراییل به ایران، برخی از منابع امنیتی گزارش دادند که اسراییل از حریم هوایی آذربایجان در حمله به ایران استفاده کرده است.
طالبان نیز متهم به داشتن روابط پنهان با اسراییل شدهاند.
ایران در چهار سال اخیر، برغم انتقادهای زیادی که از نزدیکی این کشور با طالبان وجود داشته، روابط گسترده با طالبان برقرار کرده است. روابطی که همواره از سوی حلقات خاص سیاسی در تهران مورد انتقاد شدید قرار گرفته است.
ناظران میگویند که طالبان روابط پنهانی با امریکا و انگلیس نیز دارند و محور همکاری آنان با اسراییل نیز از کانالهای ارتباطی غرب مدیریت میشود.
طالبان با قطر به عنوان کشوری که حافظ منافع امریکا در منطقه دانسته میشود، نیز روابط دیرینه دارند و امضای پیمان دوحه میان طالبان و امریکا که منجر به سقوط جمهوریت و برگشت طالبان به قدرت شد، به کوشش قطر امکانپذیر گردید.
نی، دستور طالبان مبنی بر منع انتقاد از این گروه را محکوم کرد

نهاد حامی رسانههای آزاد افغانستان-نی، دستور اخیر وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان در مورد لزوم کسب مجوز برای ضبط و نشر برنامههای سیاسی در رسانهها، محکوم کرده و آن را نشانه آشکار استبداد سیاسی در افغانستان خوانده است.
نی نوشته که کارشیوه جدید وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان نشاندهنده آن است که رسانههای افغانستان بدترین روزهای تاریخ خود را تجربه میکنند، آزادی رسانهها به طور روزافزونی محدود شده و تمامی دستآوردها در این زمینه نابود شده است.
نهاد نی که اکنون در بیرون از کشور فعالیت میکند، افزوده که در حال حاضر هیچ مصداقی از آزادی بیان در افغانستان دیده نمیشود.
وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان با ارسال کارشیوه جدید به رسانهها، مانع انتقاد از سیاستهای این گروه شده است. براساس این کارشیوه، رسانهها برای ضبط یک برنامه سیاسی و دعوت از تحلیلگران، باید از وزارت فرهنگ طالبان مجوز دریافت کنند.
نی نوشته که قبل از سقوط حکومت پیشین، حدود ۲ هزار زن در افغانستان مشغول کار خبرنگاری بودند اما اکنون کمتر از صد نفر آنها به کار رسانهای مشغولاند.
این سازمان حامی رسانهها میگوید که از میان ۵۵۰ رسانه در افغانستان پیش از طالبان، اکنون تنها ۱۸۰ رسانه فعالاند و باقی رسانهها به دلایل سیاسی و اقتصادی متوقف شدهاند.
وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان در ادامه سانسور رسانهها و نشر کتاب، کارشیوه چهار صفحهای درباره نشر برنامههای سیاسی به رسانههای داخلی فرستاده است. این سند، با عنوان «پالیسی برگزاری برنامههای سیاسی(میزگردها) در افغانستان»، تدوین و رسانهها را مکلف کرده است تا برنامههای سیاسی خود را قبل از نشر برای تایید به وزارت اطلاعات و فرهنگ این گروه بفرستند.
بربنیاد این کارشیوه، تحلیلگران برنامهها نیز با تایید وزارت اطلاعات و دریافت یک کارت هویت از طالبان، حق دارند در برنامههای خبری و میزگردهای رسانهها شرک کنند.
نی گفته که دستور محدود کننده تازه طالبان نهتنها «نقض صریح آزادی بیان و استقلال رسانهها است، بلکه رسانههای افغانستان را به ابزار تبلیغاتی» طالبان تبدیل میکند.
در بخشی از دستور طالبان برای منع انتقاد از طالبان آمده است که رسانهها باید در برخورد با سیاستها و مقامهای این گروه از «لحن محترمانه» استفاده کنند و از هرگونه انتقاد مستقیم خودداری کنند.
نی در تبعید با اشاره به موضوع این نوشته است: «طالبان از گفتوگوهای آزاد و تحلیلهای مستقل هراس دارند و با زور، ترس و حذف رسانههای منتقد تلاش میکنند واقعیتها را پنهان نگه دارند.»
طالبان یک جنرال حکومت پیشین را در کابل بازداشت کردند

رسانهها به نقل از منابع در کابل گزارش دادهاند که استخبارات طالبان یک جنرال حکومت پیشین را، بازداشت کردهاند.
طبق گزارشها، این جنرال محمد عالم کمندو نام دارد و باشنده اصلی ولایت پنجشیر میباشد.
آقای کمندو در نظام جمهوریت به حیث مدیر مبارزه با مواد مخدر ولایت پنجشیر اجرای وظیفه نموده و در سال ۱۳۹۷ خورشیدی، بازنشسته گردیده بود. وی با روی کار آمدن طالبان به ایران پناهنده شده بود و اخیراً به کشور برگشته بود.
تاکنون دلیل بازداشت این جنرال حکومت پیشین روشن نشده و طالبان هم در این باره اظهار نظری نکردهاند.
در گذشته نیز گزارشهای متعددی از بازداشت، شکنجه و تیرباران کردن نظامیان برگشت کننده از ایران، از سوی افراد طالبان در کابل و سایر ولایتها به نشر رسیده است.
در این اواخر اخراج مهاجرین افغانستان از ایران بهگونه پیشینه افزایش یافته است.
ادامه تنشها در خاش بدخشان؛ منابع: طالبان دهها تن را بازداشت کردند

در ادامه تنشها و درگیریها میان طالبان و مردم در شهرستان/ولسوالی خاش ولایت بدخشان، امروز منابع از بازداشت ۳۷ تن از باشندگان این شهرستان توسط طالبان و انتقال آنان به مرکز بدخشان خبر دادهاند.
منابع به رسانهها گفتهاند که طالبان با ارسال جنگجویان بیشتر به منطقه، شهرستان خاش را محاصره کرده و مردم محل را مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار میدهند.
در درگیریهای اخیر میان طالبان و مردم در شهرستان خاش تا کنون منابع از کشته شدن دستکم ۱۵ تن از معترضان و زخمی شدن حدود شصت تن دیگر خبر دادهاند. برخی از رسانهها آمار جان باختگان را ۷ نفر و زخمی ها را ۲۷ نفر گزارش کردهاند.
به دلیل قطع انترنت و اعمال سانسور شدید خبرها، اطلاعات دقیقی نمیتوان از محل درگیری بدست آورد.
برخی از منابع، از بازداشت یک عالم دینی به نام مولوی روحالبیان نیز در شهرستان خاش خبر دادهاند.
درگیری در خاش بدخشان چهار روز پیش زمانی آغاز شد که طالبان با کارگیری از روشهای خشونتآمیز اقدام به تخریب مزارع خشخاش کردند. اقدامی که اعتراض کشاورزان را برانگخت و منجر به درگیری فزیکی شد. سپس طالبان به روی کشاورزان آتشگشودند.
منابع همچنین گفتهاند که طالبان جنگجویان زیادی به خاش فرستاده و حتا زخمیان را زیر نظارت شدید گرفتهاند.
درگیری در بدخشان میان طالبان و مردم در گذشته نیز بارها اتفاق افتاده است.
مردم این ولایت طالبان را متهم به رفتار تبعیضآمیز نموده و میگویند که مقامها و فرماندهان پشتونتبار این گروه با مردم این ولایت براساس عقدهها و کدورتهای قومی برخورد میکنند و منابع طبیعی این ولایت را تاراج کردهاند.
والی طالبان در بدخشان در گفتوگو با بی بی سی تایید کرد که جنگجویان این گروه بر معترضان شلیک کردهاند.
طالبان یک نظامی پیشین را درجوزجان تیرباران کردند

منابع محلی در ولایت شمالی جوزجان گفتهاند که جنگجویان گروه طالبان یک نظامی پیشین را در مرکز این ولایت تیرباران کردهاند.
به گفته منابع، این نظامی پیشین اخترخان مولانازاده نام داشته و افراد طالبان او را روز گذشته چهارشنبه ۱۱ سرطان/تیر، در روستای«تکنه» شهر شبرغان مرکز جوزجان به رگبار بستهاند.
گفته میشود که خانم این نظامی پیشین بیمار و در شهر مزار شریف بستری بوده و او به دیدار خانمش رفته بود که هنگام برگشت توسط دو جنگجوی گروه طالبان تیرباران شده است.
اخترخان مولانازاده در نظام جمهوریت افسر پولیس و فرمانده سابق نیروهای محافظت از مرکز سویدنیها در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان بوده است.
در گذشته نیز گزارشهای متعددی از بازداشت، شکنجه و تیرباران کردن نظامیان حکومت پیشین، از سوی افراد طالبان در ولایت جوزجان و سایر ولایتها منتشر شده است.