جمشید محمدی، خبرنگاری که چهار ماه شد در زندان طالبان شکنجه می‌شود
منابع محلی در کابل می‌گویند که جمشید محمدی یکی از خبرنگاران از چهار ماه به این سو در زندان طالبان تحت شکنجه قرار دارد اما تا کنون حتا خبر بازداشت او نشر نشده است.
به گفته منابع، آقای محمدی سابقه کار خبرنگاری در تلویزیون نورین و رادیو پولیس را دارد و حدود چهار ماه پیش از خانه‌اش در منطقه کارته پروان شهرکابل بازداشت و به زندان بگرام منتقل شده است.
جمشید محمدی باشنده ولایت پنجشیر است و پس از روی کارآمدن طالبان، برای مدتی کشور را ترک کرده و به ایران پناهنده شد اما دوباره به کشور برگشت و مصروف زندگی شخصی بوده است.
منابع به خبرگزاری پورانا گفتند که آقای محمدی پس از برگشت از ایران از سوی استخبارات وزارت داخله طالبان بازداشت شد اما طالبان با دریافت پول او را رها کردند.
برای بار دوم طالبان آقای محمدی را حدود چهار ماه پیش بازداشت کرده‌اند.
نزدیکان او می‌گویند که برای دو ماه در زندان ریاست چهل استخبارات نگهداری می‌شد و سپس به زندان بگرام منتقل شده است.
دلیل بازداشت آقای محمدی روشن نیست اما برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند که طالبان او را فقط به جرم پنجشیری بودن بازداشت کرده‌اند.
خانواده آقای محمدی از وضعیت صحی وی ابراز نگرانی کرده و از نهادهای حقوق بشری و نهادهای مدافع رسانه‌ها می‌خواهند که برای رهایی وی از زندان طالبان دادخواهی نمایند.
نزدیکان آقای محمدی می‌گویند که او در دوره جمهوریت نیز برغم آنکه در دفتر مطبوعاتی وزارت امور داخله کار می‌کرد، از منتقدین حکومت بود و رفتارهای قومی حکومت اشرف غنی را به تندی مورد انتقاد قرار می‌داد.
گفته می‌شود که به خانواده آقای محمدی اجازه ملاقات با او داده نمی‌شود و در مدت نزدیک به چهار ماه که از زندانی شدن او می‌گذرد، تحت شکنجه قرار داشته است.
طالبان در این اواخر بازداشت خبرنگاران و فعالین مدنی را افزایش داده و گزارش‌هایی نیز از شکنجه خبرنگاران در زندان‌های طالبان به نشر رسیده است.
ارتش پاکستان بار دیگر از طالبان خواست که علیه هراس‌افگنان اقدام جدی کنند
رییس ستاد ارتش پاکستان، یک بار دیگر ضمن ابراز نگرانی از فعالیت گروه‌های تروریستی در افغانستان که تهدید امنیتی برای پاکستان به حساب می‌آیند، از طالبان خواست که اقدامات جدی علیه گروه‌های هراس‌افکن روی دست گیرند.
منیر عاصم، رییس ستاد ارتش پاکستان امروز، سه‌شنبه،۱۶ دلو/بهمن، در نشستی گفته که تهدیدهای امنیتی برخاسته از فعالیت گروه‌های هراس‌افگن در افغانستان، به وضوح بر امنیت و ثبات پاکستان تأثیرگذار است.
او از طالبان خواست تا اقدامات «جدی و مؤثری» برای مقابله با این گروه‌ها روی دست گیرند.
رییس ستاد ارتش پاکستان در این نشست با اشاره به ضرورت همکاری‌های بین‌المللی برای مقابله با تروریزم، تصریح کرد که گروه‌های هراس‌افکن که از خاک افغانستان به عنوان پناهگاه استفاده می‌کنند، باید تحت فشار قرار گیرند تا از فعالیت‌های خود دست بردارند.
وی گفته که پاکستان از «هیچ‌گونه تلاشی» برای دفاع از مردم و خاک خود دریغ نخواهد کرد و به هر گونه تهدید علیه امنیت ملی «با قدرت» پاسخ خواهد داد.
مقام‌های پاکستانی در یک سال اخیر بارها از فعالیت گروه‌های تروریستی به ویژه تحریک طالبان پاکستان که عامل بسیاری از ناامنی‌ها در این کشور محسوب می‌شود، ابراز نگرانی کرده و از طالبان افغانستان خواسته‌اند که نگرانی‌های پاکستان را جدی گرفته و به طالبان پاکستان اجازه فعالیت از خاک افغانستان علیه پاکستان را ندهند.
حدود دو ماه پیش، ارتش پاکستان حملات هوایی سنگینی را بر ولایت‌های شرقی خوست و پکتیکای افغانستان انجام داد که موجب بروز تنش جدی میان پاکستان و طالبان گردید. ارتش پاکستان اعلام کرد که یک مرکز آموزشی و پناهگاه رهبران طالبان پاکستان را هدف قرار داده است. طالبان گفتند که مهاجرین پاکستانی مستقر در یک کمپ هدف قرار گرفتند.
اظهارات رییس ستاد ارتش پاکستان در مورد نگرانی‌های این کشور از فعالیت گروه‌های هراس افگن ضد پاکستانی در افغانستان در حالی تکرار می‌شود که در روزهای اخیر در محافل سیاسی افغانستان، دیدار مقام‌های استخباراتی پاکستان به رهبران سیاسی مخالف طالبان در ترکیه مورد بحث قرار گرفته و واکنش برانگیز شده است. سخنگوی طالبان به دیدار رهبران مخالف این گروه با مقام‌های پاکستانی، واکنش تند نشان داده است.
ناظران می‌گویند که پاکستان از همکاری و حتا توانایی طالبان افغانستان در مهار گروه‌های تروریستی ضد پاکستانی ناامید شده و به همین دلیل در تلاش جلب همکاری نیروهای سیاسی و نظامی ضد طالبان است.
تاجیکستان از کشف ۱۲۱ کیلوگرام مواد مخدر از کاروان‌های تجارتی افغانستان خبر داد
اداره مبارزه با مواد مخدر تاجیکستان گفته است که ۱۲۱ کیلوگرام مواد مخدر نوع شیشه(متامفتامین) از کاروان موترهای تجارتی افغانستان که عازم چین بودند، کشف و ضبط شده است.
ظفر صمد، رییس آژانس کنترل مواد مخدر تاجیکستان، روز دوشنبه گفته است که مواد مخدر در میان سنگ‌های قیمتی جابجا شده بود و زمانی پولیس آن را کشف کرد که موتر حامل مواد دچار عارضه تخنیکی گردید.
آقای صمد افزوده که تولید مواد مخدر مصنوعی در افغانستان افزایش یافته است و منجر به افزایش ۵۹ درصدی کشفیات مواد مخدر در تاجیکستان در سال ۲۰۲۴ شده است.
به‌گفته‌ی او، در مجموع ۱۱۰ کیلوگرم مواد مخدر مصنوعی در سال گذشته در تاجیکستان کشف و ضبط شده است که ۴۱ کیلوگرم بیشتر از سال ۲۰۲۳ است.
سازمان ملل هم پیش از این در گزارش‌های خود گفته بود که تولید مواد مخدر صنعتی در افغانستان افزایش یافته است.
مقام‌های ایرانی نیز چندی پیش اعلام کردند که ورود مواد مخدر صنعتی از افغانستان به ایران افزایش یافته است.
طالبان مدعی اند که براساس فرمان منع کشت خشخاش رهبر این گروه، کشت خشخاش به صفر رسیده اما گزارش نهادهای ناظر نشان می‌دهد که کشت خشخاش در افغانستان افزایش یافته است.
دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل در گزارش خود که در ماه نوامبر سال گذشته‌ی میلادی نشر شد، گفت که کشت خشخاش در افغانستان در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال قبل ۱۹ درصد افزایش یافته است.
به‌گفته‌ی این دفتر، میزان تولید تریاک در سال ۲۰۲۴ در افغانستان نیز نسبت به سال پیش میلادی ۳۰ درصد و ارزش آن ۱۳۰ درصد افزایش یافته است.
اداره مبارزه با مواد مخدر تاجیکستان جزییاتی در مورد عاملان قاچاق مواد مخدر از افغانستان به چین ارایه نکرده است.
روشن نیست که مقام‌های طالبان نیز در این کار دست دارند یا خیر.
حدود یک ماه پیش طالبان یک قاچاقبر بزرگ مواد مخدر را که اعضای ارشد این گروه به شمار می‌رفت از زندان امریکا در گوانتامو در بدل رهایی دو شهروند امریکایی رها کردند.
ناظران می‌گویند که اکثریت اعضای قدرتمند طالبان در قاچاق مواد مخدر دست دارند و مواد مخدر هنوز هم یکی از منابع درآمد طالبان است.
طالبان: ما توانستیم به کمک پاکستان به قدرت برسیم، دیگران نمی‌توانند!
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، روز دوشنبه، ۱۵دلو/بهمن، مدعی شد که رهبران پیشین جهادی در ترکیه با نمایندگان سازمان استخبارات پاکستان-آی‌اس‌آی، دیدار کرده‌اند.
سخنگوی طالبان گفت سیاستمداران پیشین نمی‌توانند به کمک پاکستان به قدرت برگردند.
ذبیح‌الله مجاهد در یک برنامه اسپیس گفت:«اگر این معلومات درست باشد، به این معناست که این چهره‌ها حواس‌شان را از دست داده‌اند، زیرا حتی یک کودک هم چنین کاری نمی‌کند. وی افزوده که چطور رهبرانی که عمرشان را در سیاست گذرانده‌اند، به چنین دیداری حاضر می‌شوند؟»
وی تصریح کرده که «این رهبران ۲۰ سال ما را به وابستگی به پنجاب متهم می‌کردند و علیه ما جنگیدند. هرچه می‌گفتیم قبول نمی‌کردند و ما را پاکستانی می‌خواندند. حالا خودشان به دامن آی‌اس‌آی افتاده‌اند تا دوباره برگردند.»
مجاهد در ادامه گفت:«حالا به کمک آی‌اس‌آی می‌آیید و نظام را سرنگون می‌کنید، تحول می‌آورید و انتخابات برگزار می‌کنید؟ چنین آرزویی خواب و خیال است.»
سخنگوی طالبان افزوده که این افراد حتی با حمایت استخبارات غرب نتوانستند موفق شوند، حالا فکر می‌کنند با حمایت آی‌اس‌آی می‌توانند بازگردند.
او چنین نشست‌هایی را شرم‌آور خواند و افزود که رهبران سیاسی خوب می‌دانند که آی‌اس‌آی در گذشته با آنها چه کرده و حالا چه خواهد کرد.
چند نکته در باره اظهارات سخنگوی طالبان قابل یادآوری است:
1- ترس، نگرانی و خشم
هرچند سخنگوی طالبان در این گفت‌وگو تلاش کرد تا موضوع را با خون‌سردی مطرح کند و با لحن تمسخرآمیز به سوال‌ها در این خصوص پاسخ دهد، اما نشانه‌های واضحی از ترس، نگرانی و خشم در اظهارات او به چشم می‌خورد. اینکه رفتار مخالفان را کودکانه و شرم‌آور بخوانید، نشانه خشم و نگرانی است. خشم و نگرانی برخاسته از ترس. طالبان در گذشته در برابر همچو خبرهایی، سکوت می‌کردند و طوری رفتار می‌کردند که انگار نیازی به واکنش نیست. آن رفتار موقرانه و مبتنی بر قدرت و تسلط بر خویشتن بود. اما در سخنان اخیر سخنگوی طالبان دیده می‌شود که واکنش تند و خشم‌گینانه است. این خود گویای آن است که طالبان موضوع را جدی گرفته و از ارتباط مخالفان شان با پاکستان احساس خطر می‌کنند.
2- مقایسه طالبان و رهبران مخالف طالبان
سخنگوی طالبان، در بخشی از سخنانش طالبان را با مخالفان این گروه از نقطه نظر روابط و حمایت پاکستان مقایسه می‌کند. در اینجا، او به وابستگی طالبان به پاکستان و آی اس آی اعتراف می‌کند و آن را از زبان مخالفان بیان می‌کند. می‌گوید ما را پاکستانی می‌گفتند و متهم به وابستگی به پنجاب می‌کردند اما حالا خود شان از طریق پاکستان می‌خواهند به قدرت برگردند.
مقایسه سخنگوی طالبان نادرست است. درست است که رهبران جهادی افغانستان را پاکستان در زمان جهاد حمایت می‌کرد و حالا نیز پاکستانی‌ها در تلاش اند تا با رهبران جهادی مخالف طالبان ارتباط برقرار کرده و آنان را حمایت کنند تا علیه طالبان بجنگند. اما تفاوت‌های اساسی و بنیادی در این زمینه وجود دارد. نقش پاکستان در نسبت به طالبان، نقش ایجادگر است. یعنی طالبان را پاکستان ایجاد کرد. اما مجاهدین را پاکستان ایجاد نکرد بلکه آنان را حمایت کرد. بین این دو موضوع تفاوت زیادی وجود دارد. مجاهدین براساس ضرورت زمان(استبداد بی رحمانه رژیم حاکم در آن زمان و اشغال کشور توسط یک نیروی خارجی) در یک حرکت خودجوش مردمی از سوی دانشگاهیان و مبارزین ملی ایجاد گردیدند. مجاهدین پس از آنکه فضا در داخل کشور برای فعالیت شان تنگ شد به پاکستان پناهنده شدند و پاکستان نیز آنان را مورد حمایت قرار داد. اما طالبان را پاکستانی‌ها براساس یک طرح و برنامه از قبل تعیین شده برای تحقق اهداف استراتیژیک خود ایجاد کردند. طالبان در بیرون از کشور از سوی یک کشور بیرونی ایجاد شدند و مثل یک نیروی خارجی برای درهم کوبیدن نیروهای داخلی با حمایت خارج گسیل شدند. بنابراین طالبان نمی‌توانند خود را با مجاهدین مقایسه کنند. کما اینکه طالبان برای سرکوب مجاهدین و برباد دادن دستآوردهای جهاد و مبارزه مردم افغانستان در برابر اشغال ایجاد شدند. وقتی مجاهدین از پاکستان حرف شنوی نکردند، پاکستان گروهی را به نام طالبان ایجاد کرد تا مجاهدین را سرکوب کند. یعنی از نظر نزدیکی و اعتماد و وابستگی، طالبان نیرویی به مراتب وابسته تر، معتمدتر و مزدورتر به پاکستان بود. رابطه مجاهدین و پاکستان رابطه افقی بود اما رابطه طالبان و پاکستان رابطه عمودی.
3- زیر سوال بردن توانایی پاکستان در به قدرت رسانیدن یک گروه در افغانستان
نکته دیگری که در اظهارات سخنگوی طالبان قابل تأمل این است که او توانایی پاکستان در به قدرت رسانیدن گروه/گروه‌هایی را در افغانستان زیر سوال می‌برد. در اینجا نیز سخنگوی طالبان چشم خود را به توانایی‌های پاکستان می‌بندد که خودش نیز از چنین اغماضی آگاه است. طالبان بیش از هر کس دیگری می‌دانند که پاکستان توانایی زیادی در به قدرت رسیدن گروه‌ها در افغانستان دارد. نمونه واضح آن بازهم خود طالبان است. طالبان به کمک پاکستان به قدرت رسید. این گروه به کمک پاکستان، توانست که در بیست سال حضور نظامی ناتو در افغانستان خود را از حملات ناتو در امان نگهدارد و به تجدید قوا بپردازد. طالبان در دور دوم نیز به کمک پاکستان به قدرت رسیدند.
اگر به تاریخ پنجاه سال اخیر افغانستان نگاهی بیاندازیم، می‌بینیم که در طی این مدت چندین رژیم در افغانستان روی کار و سرنگون شده که در همه نقش پاکستان برجسته بوده است. حکومت کمونیستی تحت‌الحمایه شوروی در افغانستان به کمک مستقیم پاکستان سرنگون شد. حکومت مجاهدین به رهبر استاد ربانی به کمک پاکستان و بوسیله طالبان مجبور به عقب نشینی از کابل شد. در روی کارآمدن حکومت تحت‌الحمایه امریکا نیز پاکستان نقش بازی کرد و کرزی و غنی دو رییس جمهور امریکایی بارها دست به دامان پاکستان شدند تا امنیت و ثبات را برای شان فراهم کند. دوباره، طالبان به کمک پاکستان به قدرت برگشتند.
دلایل زیادی به توانایی پاکستان در ایجاد تحولات بزرگ سیاسی معطوف به تغییر رژیم در افغانستان می‌توان برشمرد. از آن جمله، به پنج مورد اساسی می‌توان اشاره کرد: یک، نفوذ گسترده اطلاعاتی و اشراف پاکستان به مسایل پیچیده اجتماعی و سیاسی در افغانستان. دو، وابستگی اقتصادی افغانستان به پاکستان از نقطه نظر اینکه افغانستان محاط به خشکه است و پاکستان به دلیل دراختیار داشتن راه‌آبی به بحر می‌تواند در افغانستان اعمال نفود و قدرت داشته باشد. سه، مرز طولانی با افغانستان که به پاکستان قدرت مانور بیشتری را در مدیریت اوضاع افغانستان می‌دهد. چهار، قدرت نظامی پاکستان به عنوان یک کشور اتمی. پنج، روابط استراتیژیک پاکستان به قدرت‌های غربی که همیشه از آن در اعمال سلطه بر افغانستان استفاده می‌کند.
4- زیر سوال بردن توانایی رهبران جهادی مخالف طالبان در جنگ با این گروه
سخنگوی طالبان در این گفت‌وگو تلاش می‌کند که رهبران جهادی مخالف این گروه را ناتوان و نادان معرفی کند. البته این یک امر طبیعی است که شما دشمن خود را تحقیر کنید و ناتوان معرفی کنید. اما واقعیت چیز دیگری است. طالبان به توانایی رهبران مخالف خود آگاه هستند. همین مارشال دوستم و محمد محقق را اگر مثال بگیریم، ۲۵ سال پیش ضربات مهلکی بر طالبان وارد کردند و در فرآیند سقوط و سرنگونی طالبان نقش مهمی بازی کردند. آنان از حمایت‌های بخشی از مردم افغانستان برخوردار هستند. اگر این رهبران از سوی یک کشور مورد حمایت قرار گیرند، توان بسیج مردمی بالایی دارند و می‌توانند سلطه طالبان بر بخش‌های وسیعی از افغانستان به چالش بکشند.
5- چشم‌پوشی از ضعف‌ها وچالش‌های موجود فرا راه دوام حاکمیت طالبان
نکته دیگری که سخنگوی طالبان آن را مورد اغماض قرار می‌دهد، وضعیت نامساعدی کنونی است که این گروه با آن مواجه است.قطع کمک‌های امریکا، صدور حکم بازداشت رهبران طالبان از سوی محکمه بین‌المللی، تقابل جدی پاکستان با طالبان، افزایش نارضایتی عمومی بخاطر فقر، بیکاری و محرومیت از آموزش، اختلاف‌های ذات‌البینی طالبان، ناتوانی طالبان در مهار گروه‌های مختلف تروریستی، نگرانی فزاینده کشورهای همسایه از وضعیت موجود، مهاجرت گسترده شهروندان که کشورهای منطقه را به ستوه آورده و فقدان ظرفیت‌های مسلکی طالبان در پیشبرد بهینه امور کشور، از عمده‌ترین چالش‌هایی است که طالبان به عنوان حاکمان با آن مواجه‌اند و توانایی این گروه در مهار این چالش‌ها نزدیک به صفر است. هر حاکمیتی جای طالبان باشد، با این موانع ومشکلات و چالش‌ها روبرو است اما طالبان به این دلیل مشکلات شان بیشتر است که حمایت و محبوبیت مردمی ندارند و منطقه و جهان را نیز علیه خود برآشفته‌اند.
خلاصه حرف‌های سخنگوی طالبان این است که ما توانستیم به کمک پاکستان به قدرت برسیم اما دیگران نمی‌توانند. بیان چنین موضعی از زبان سخنگوی طالبان یک امر طبیعی است اما واقعیت چیز دیگری است. واقعیت این است که توانایی پاکستان در تغییر رژیم‌ها در افغانستان انکارناپذیر است و این توانایی امروزه به این دلیل بیشتر قابل محاسبه است که طالبان هم خود از درون با خطر فروپاشی مواجه هستند و هم سطح نارضایتی و نفرت مردمی از این گروه در بالاترین حد قرار دارد. پاکستانی‌ها به خوبی از ضعف‌های طالبان آگاه‌اند و حتا بخش‌های زیادی از طالبان تحت نفوذ پاکستان قرار دارد و به دستور این کشور حاضر به قیام علیه رهبری خود هستند.
به نظر نمی‌رسد که سخنگوی طالبان این مسایل را نداند. بلکه دانستن همین واقعیت است که او را برآشفته و این برآشفتگی در توهین و تحقیر مخالفان آشکار است.
برگزاری «جشن سده» در لس‌آنجلس و سیدنی
تارنمای خبری زرتشتیان«اَمُرداد نیوز» از بزرگراری جشن سده در لس‌آنجلس امریکا و سیدنی استرالیا خبرداده است.
طبق این گزارش، مراسم گرامی‌داشت از جشن سده، روز شنبه ۱۳ بهمن، در سیدنی استرالیا و روز یکشنبه ۱۴ بهمن در لس‌آنجلس امریکا با حضور پیروان آیین زرتشتی برگزار شده است.
از جشن سده به عنوان یکی از آیین‌های باستانی ایران زمین و پارسیان، روز سیزده بهمن همه ساله از سوی فرهنگیان در کشورهای ایران، تاجیکستان و برخی از کشورهای دیگر گرامی‌داشت به عمل می‌آید.
در مراسم گرامی‌داشت از جشن سده که در سال‌های پسین بیشتر از سوی پیروان آیین زرتشتیان برگزار می‌شود، با خواندن کتاب اوستا آتش روشن می‌شود و با دف‌زنی بدرقه می‌شود و اشتراک کنندگان در اطراف آتش به جشن و شادمانی می‌پردازند.
در گزارش اَمُرداد نیوز آمده که در بخشی از مراسم جشن سده در لس‌آنجلس برنامه سوال و جواب در مورد جشن سده از جوانان راه اندازی شد و به کودکان جوایزی اهدا گردید که به شور و شادی مراسم افزود.
اَمُرداد نیوز همچنان از برگزاری جشن سده در سیدنی استرالیا خبرداده و تصریح کرده که این مراسم با«جَشَن‌خوانیِ موبدان آغاز شد و با سخنرانی پارمیس کشاورزی درباره‌ی جشن سده و اهمیت آن ادامه یافت و پس از آن هم همه در کنار هم به صرف شام و دسر پرداختند و از غذایی که هر خانواده با خود می‌آورد، خوردند.»
از جشن سده امسال در ایران، تاجیکستان، کانادا و برخی از کشورهای دیگر نیز گرامی‌داشت به عمل آمد.
در باره جشن سده:
جشن سَده از آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار می‌شود. این جشن هزاران سال قدمت دارد و از کهن‌ترین جشن‌های ایران زمین (حتی قدیمی‌تر از نوروز) به‌شمار می‌رود. این جشن، جشن پیدایش آتش در نظر گرفته می‌شود. در شاهنامهٔ فردوسی، پیشینهٔ این جشن به دوران هوشنگ‌شاه، دومین پادشاه پیشدادی، ذکر شده است.
در روایات اساطیری آمده است که هوشنگ‌شاه به هنگام شکار، چون مار دراز سیاه‌رنگی را می‌بیند، به سوی آن سنگی پرتاب می‌کند که از برخورد این سنگ به سنگ دیگر، جرقه‌ای شکل می‌گیرد و بوته خشکی که آنجا بوده، آتش می‌گیرد. ایرانیان از آن هنگام به بعد از آن آتش پاسداری می‌کنند.
جشن سده به عنوان بیست‌وچهارمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران، در هجدهمین نشست کمیته بین‌الدولی پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس یونسکو در کاسان، بوتسوانا با ابتکار و مشارکت کشور تاجیکستان ثبت شد.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد:«سده گویند یعنی صد و آن یادگار اردشیر بابکان است و در علت و سبب این جشن گفته‌اند که هرگاه روزها و شب‌ها را جداگانه بشمارند، میان آن و آخر سال عدد صد به‌دست می‌آید و برخی گویند علت این است که در این روز زادگان کیومرث -پدر نخستین- درست صدتن شدند و یکی از خود را بر همه پادشاه گردانیدند و برخی برآنند که در این روز فرزندان مشی و مشیانه به صد رسیدند و نیز آمده «شمار فرزندان آدم ابوالبشر در این روز به صد رسید.»
دو کارگر در اثر فروریختن معدن ذغال سنگ در سمنگان جان باختند
منابع محلی در ولایت سمنگان می‌گویند که در اثر فروریختن معدن ذغال‌سنگ در این ولایت، دو کارگر جان باخته و یک کارگر دیگر زخم برداشته است.
به گفته منابع، این رویداد روز دوشنبه، ۱۵دلو/بهمن، در منطقه«شاکول شیخه» شهرستان/ولسوالی دره صوف پایین این ولایت رخ داده است.
گفته می‌شود که معدن هنگامی فروریخته که شماری از کارگران، در حال کندن کاری در قسمت‌های پایینی کوه بوده‌اند.
حدود دو ماه پیش نیز ۳۵ کارگر معدن در منطقه«سفید‌خاک» شهرستان دره صوف این ولایت گیر ماندند و به سختی نجات داده شدند.
نبود تداییر ایمینی و وسایل مدرن، کندن‌کاری غیرمعیاری و عدم توجه طالبان به زندگی معدن‌چیان از عوامل عمده تلفات انسانی کارگران معادن در هنگام حفرکاری در افغانستان به شمار می‌رود.
وزیر خارجه تاجیکستان و نماینده اروپا در باره تهدیدهای افغانستان گفت‌وگو کردند
وزارت امور خارجه تاجیکستان از دیدار سراج‌الدین مهرالدین، وزیر خارجه این کشور با توماس نیکلاسون، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان خبر داده و افزوده که دو طرف، درباره وضعیت جاری افغانستان و چالش‌ها و تهدیدهای موجود در افغانستان گفت‌وگوی سازنده‌ای انجام دادند.
طبق خبرنامه وزارت امور خارجه تاجیکستان، دو طرف بر مقابله با چالش‌ها و تهدیدهای موجود در افغانستان تاکید کردند.
تاجیکستان، با روی کارآمدن مجدد طالبان در افغانستان، پیوسته از گسترش تهدید تروریزم ابراز نگرانی کرده و از کشورهای آسیای میانه خواسته است که اقدامات پیش‌گیرانه را برای جلوگیری از گسترش تروریزم به این منطقه روی دست گیرند.
در چارچوب طرح جلوگیری از گسترش تروریزم، برنامه تقویت امنیت مرز تاجیکستان با افغانستان مطرح شده و کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی موافقت خود را با این طرح اعلام کرده‌اند. دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی، اخیراً اعلام کرد که برنامه عملی تقویت امنیت مرز تاجیکستان با افغانستان امسال(۲۰۲۵) آغاز می‌شود که شامل فراهم آوری تسلیحات و تجهیزات پیشرفته برای محافظت از مرز است.
تاجیکستان یگانه کشوری است که با طالبان روابط رسمی و تعامل ندارد و از جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود، که علیه طالبان می‌جنگد، حمایت می‌کند.
گزارش‌هایی هم منتشر شده که مقام‌های امنیتی تاجیکستان با مقام‌های پاکستانی نیز در مورد اتخاذ تدابیر وقایوی جهت جلوگیری از گسترش تروریزم ازمنشأ افغانستان گفت‌وگوهایی را انجام داده‌اند.
