شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، نماینده پیشین امریکا در امور افغانستان، امرالله صالح، معاون اول محمد اشرف غنی احمدزی، رییس جمهوری پیشین افغانستان، را متهم به آزار و اذیت و باج‌گیری از میروس عزیزی، مالک عزیزی بانک، نموده است.
همسر خلیلزاد در صفحه اکس خود نوشته است که میرویس عزیزی،«تاجر افغان»، قبلا از سوی امرالله صالح و همکارانش مورد آزاد و اذیت قرار گرفته بود اما این تاجر اکنون با طالبان احساس رضایت می‌کند.
او ادامه داده است: «امرالله صالح برای این تاجر افغان مشکلات زیادی ایجاد کرد و او را تحت فشار قرار داد تا پول بدهد. اما طالبان با آغوش باز از عزیزی استقبال کردند و اکنون او هر روز در حالی دیده می‌شود که با لبخند در کنار آن‌هاست.»
همسر خلیلزاد در گذشته نیز بارها اظهاراتی در حمایت از طالبان داشته و چندی پیش در مقاله‌ای به یک روزنامه امریکایی نوشت که افغانستان جای امن است و برگشت مهاجران افغانستان به کشور شان خطرناک نیست. این اظهارات خانم بنارد، لابی‌گران به طالبان و حمایت از این گروه تلقی شد.
دو روز پیش، شرل بنارد ملا برادر، معاون اقتصادی طالبان را شخص«وطن‌دوست» خواند و خواهان انعطاف‌پذیری جامعه جهانی در برابر طالبان گردید.
خانم بنارد تصویری از زلمی خلیلزاد(همسرش)، ملا برادر و میرویس عزیزی منتشر کرده که در مراسم امضای پروژه ۱۰ میلیارد دلاری تولید انرژی در کابل گرفته شده است.
او مدعی شده که اگر جامعه جهانی در برابر طالبان انعطاف نشان دهد، طالبان نیز ممکن است همکاری بیشتری کنند و افغانستان را بهتر مدیریت کنند.
زلمی خلیلزاد همسر خانم بنارد نیز متهم به حمایت از طالبان براساس تعلقات تباری شده است. فعالان مدنی و سیاسی افغانستان می‌گویند که خلیلزاد به خاطر تعلقات قومی با طالبان، توافق‌نامه دوحه را به نفع طالبان تنظیم کرد و زمینه برگشت این گروه به قدرت را فراهم ساخت.
در چهار سال اخیر نیز بارها خلیلزاد اظهاراتی در حمایت از طالبان داشته است. اظهاراتی که همواره با انتقادهای گسترده در میان جامعه مدنی، فعالان حقوق بشر و جریان‌های سیاسی و نظامی مخالف طالبان مواجه شده و قوم‌گرایانه و نفرت‌انگیز خوانده شده است.
امرالله صالح معاون تاجیک‌تبار محمد اشرف غنی رییس جمهوری مخلوع افغانستان که در سال‌های پایانی جمهوریت به عنوان معاون او کار کرد، بارها پس از سقوط جمهوریت از امریکا، خلیلزاد و توافق‌نامه دوحه به شدت انتقاد کرده و آن را سند تسلیم دهی جمهوریت به تروریستان خوانده است. در این میان همواره تیر انتقادهای آقای صالح بیشتر خلیلزاد را هدف گرفته است.
جدال لفظی اخیر میان صالح و همسر خلیلزاد پس از آن بالا گرفت که طالبان از افتتاح یک پروژه ۱۰ میلیارد دالری تولید برق با سرمایه‌گذاری میرویس عزیزی، مالک بانک خصوصی عزیزی خبر دادند. این خبر با شک و تردیدهای زیادی همراه شد و بسیاری‌ها این سوال را مطرح کردند که عزیزی بانک مبلغ ۱۰ میلیارد دالر پول از کجا کرد که می‌خواهد در پروژه تولید برق سرمایه‌گذاری کند.
صدیق صدیقی سخنگوی پیشین ریاست جمهوری افغانستان در این باره نوشت که آقای عزیزی ده میلیارد افغانی سرمایه ندارد، ده میلیارد دالر که بماند سرجایش. آقای صدیقی در ادامه نوشت: «طالبان را می‌توان به آسانی احمق ساخت.» اظهار نظری که در آن ادعای سرمایه‌گذاری ده میلیارد دالر عزیزی بی‌بنیاد تلقی شده است.
کاربران شبکه‌های اجتماعی فهرستی از وعده‌های میرویس عزیزی را باز نشر کردند که به گفته آنان وعده کرده اما عمل نکرده است.
امرالله صالح نیز سرمایه‌گذاری ده میلیارد دالری عزیزی بانک را زیر سوال برد و آن را یک کلاه‌برداری خواند. او گفت که اگر در جهان سه نفر کلاه‌بردار بزرگ باشد، یکی از آنان میرویس عزیزی است. پس از این اظهارات صالح، همسر خلیلزاد به دفاع از عزیزی بانک برخاسته است.
امرالله صالح قبلا نیز در مورد میرویس عزیزی نوشته بود که در زمان معاونیت ریاست جمهوری او، در باره غصب یک جایداد از سوی میرویس عزیزی در دولت پرونده تشکیل شده بود اما حلقات معینی در حکومت از عزیزی حمایت کردند و پرونده مسکوت واقع شد. آقای صالح در آن یادداشت، از تلاش شخصی خودش برای زیر فشار گرفتن میرویس عزیزی برای تن دادن به قانون سخن گفته بود.
به نظر می‌رسد که ادعای شرل بنارد همسر خلیلزاد در مورد آزار و اذیت و«باج گیری» صالح از عزیزی به همان یادداشت اشاره داشته باشد.
آگاهان امور اقتصادی در افغانستان می‌گویند که با توجه به اعلام سرمایه‌گذاری ده میلیارد دالر میرویس عزیزی در پروژه تولید برق و بضاعت مالی ضعیف او در اجرای این پروژه، احتمالا زلمی خلیلزاد و ملابرادر معاون اقتصادی رییس الوزرای طالبان نیز در این سرمایه‌گذاری به شکل غیرمستقیم دخالت داشته باشند. زیرا به باور آگاهان، عزیزی بانک در سطحی نیست که بتواند به ارزش ده میلیارد دالر بالای یک پروژه سرمایه گذاری کند.
خلیلزاد در گذشته نیز متهم بوده که بخشی از انگیزه‌های دخالتش در امور سیاسی و اقتصادی افغانستان به منافع شخصی او مرتبط است که در تبانی با شرکت‌های بزرگ امریکایی می‌خواهد در حوزه اقتصادی افغانستان سرمایه‌گذاری کند.
نویسنده: بهرام بهین
