شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان که عمدتاً متشکل از رهبران سیاسی-قومی غیرپشتون است، در واکنش به کوچ اجباری ساکنان بومی در بامیان، میدان‌وردک و غور از سوی طالبان، گفته که «روند هدفمند کوچ اجباری، جابه‌جایی قهری و پاک‌سازی قومی در برخی از مناطق مرکزی افغانستان به‌گونه سازمان‌یافته» در حال اجراست.
این شورا امروز جمعه در بیانیه‌ای افزوده است که ساکنان بومی ولسوالی بهسود ولایت میدان وردک، ولسوالی پنجاب ولایت بامیان، بخش‌هایی از ولایت غور و دیگر مناطق، هدف «سیاست‌های سیستماتیک تهدید، ارعاب، سلب مالکیت و اخراج» قرار گرفته‌اند.
به گفته این شورا، این اقدامات با حمایت عملی طالبان و مشارکت گروه‌هایی از کوچی‌ها اجرا می‌شود.
شورای مقاومت این اقدامات را «سیاستی هدفمند برای برهم‌زدن توازن جمعیتی، مهندسی قومی و تضعیف بافت اجتماعی» خوانده و آن را مصداق آشکار «جنایت جمعی، تبعیض ساختاری و پاک‌سازی قومی» دانسته است.
این شورا تأکید کرده است که آنچه اکنون در بهسود، پنجاب و غور جریان دارد، نه یک حادثه محلی، بلکه بخشی از یک راهبرد بزرگ برای «خاموش‌سازی هویت‌های تاریخی و حذف فرهنگی و جغرافیایی جوامع بومی» است.
شورای مقاومت گفته است که طالبان با استفاده از این اقدامات در پی تحمیل نظمی سلطه‌محور و انحصارطلبانه اند؛ که خود به باور این شورا «مشروعیت» ندارند.
شورای مقاومت، در پایان از سازمان و نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر خواسته است تا با اعزام هیئت‌های حقیقت‌یاب، مستندسازی دقیق این رخدادها و فشار سیاسی و حقوقی بر طالبان، مانع تداوم این روند شوند.
شورای عالی مقاومت برای نجات در حالی از کوچ اجباری بومیان توسط طالبان سخن می‌گوید و از نهادهای بین‌المللی می‌خواهد، مانع اقدامات این چنینی طالبان شود، که این شورا در نظر بسیاری از غیرپشتون‌ها و قربانیان کوچ اجباری و غصب و اشغال، مرجعی است که باید مستقیم در دفاع از زمین و هویت غیرپشتون‌ها وارد اقدام شود.
به اعتقاد بسیاری از ناظران، اعلامیه‌های شورای عالی مقاومت در محکومیت رفتار طالبان و طلب کمک از نهادهای بین‌المللی شبیه شکایت‌نامه‌هایی است که هیچ مرجعی به آن ترتیب اثر نخواهد داد. به عقیده ناظران، این رویکرد شورای عالی مقاومت که اعضای ارشد آن دعوای بزرگی و رهبری بخش عمده مردم افغانستان را دارند، بیشتر بازتاب ضعف و ناتوانی و بی‌عملی شورا در اهداف و برنامه‌هایی است که برای نجات مردم افغانستان از زیر سلطه و سرکوب اعلام شده است. در واقع مردم از اینها انتظار دارند که بجای شکایت وارد عمل شده و از مردم خود دفاع کنند.
آگاهان می‌گویند اگر رهبران سیاسی-قومی جمع شده در شورای عالی مقاومت کاری از دست شان برای دفاع از مردم ساخته نیست، بهتر است که با مردم به وضاحت صحبت کرده و از ضعف و ناتوانی و مشکلات خود با آنان سخن بگویند تا مردم مسیر دادخواهی خود را پیدا کنند و به طمع تشکل‌هایی که کاری برای مردم انجام نمی‌دهند نمانند.
نویسنده: بهرام بهین
