پایگاه خبری-تحلیلی ایراف، فشرده‌ای از گفته‌های محمد حسن قدیری ابیانه، سفیر پیشین ایران در ایتالیا، استرالیا و مکزیک را نشر کرده که در آن آقای ابیانه با انتقاد تند از جریان‌های مهاجرستیز در ایران، گفته است که مهاجرستیزی پروژه امریکا و اسراییل است.
به گزارش ایراف، آقای ابیانه گفته است که «فرزندان مهاجرین افغانستانی باید در ایران تحصیل کنند. رزمندگان افغانستانی و خانواده‌های آنها که برای میهن اسلامی، جانفشانی کرده‌اند باید تابعیت ایرانی بگیرند.»
این دیپلمات پیشین ایران با بیان این‌که«مهاجرستیزی پروژه آمریکا و اسرائیل علیه وحدت جوامع اسلامی است و باید با آن مقابله کرد.» افزوده است که« اکثر مردم افغانستان از حملات ایران به اسرائیل ابراز خوشحالی و حمایت کردند.»
وی در گفت‌وگو با ایراف تصریح کرده که«جواسیس موساد از ملیت‌های مختلف بودند و آنها به کشورهای خودشان هم خیانت می‌کنند.»
پایگاه خبری-تحلیلی ایراف تا کنون این گفت‌وگو را به صورت مکمل نشر نکرده و فشرده‌ای از سخنان آقای ابیانه را در کانال تلگرام خود منتشر کرده است.
این اظهارات در حالی بیان شده که پس از جنگ دوازده روزه ایران با اسراییل، روند اخراج مهاجران از ایران تا نزدیک به ده برابر افزایش یافته است.
هرچند مقام‌های ایرانی گفته‌اند که تشدید روند اخراج مهاجران به جنگ ربطی ندارد اما ناظران می‌گویند که این موضوع به جنگ ۱۲ روزه و اتهام‌هایی که به شماری از مهاجران افغانستان مقیم ایران در خصوص جاسوسی به اسراییل مطرح شد، ربط دارد و اکنون دولت ایران با پیش فرض‌های امنیتی و جاسوس‌پنداری مهاجران روند اخراج آنان را تشدید کرده است. اقدامی که با واکنش‌ها و انتقادهای گسترده نهادهای بین‌المللی همراه بوده است.
با این حال، همزمان با تشدید اخراج مهاجران، بسیاری از فعالین مدنی، سیاسی، فرهنگی و چهره‌های شناخته شده ایران نسبت به رویکرد تشدید اخراج مهاجران و نادیده گرفته شدن حقوق و کرامت انسانی آنان، اعتراض کرده و در رسانه‌های اجتماعی به صورت گسترده علیه این اقدام موضع گرفته و خواستار نرمش و خویشتن‌داری مقام‌های مسوول در این زمینه شده‌اند. منتقدان می‌گویند که روند اخراج مهاجران باید یک روند غیرسیاسی و مبتنی بر سنجش منافع دوطرفه و با در نظرداشت وضعیت وخیم بشری مهاجران باشد.
نهادهای ناظر بین‌المللی می‌گویند که ظرفیت نهادهای امدادرسان و جوامع میزبان برای پذیرش موج جدید اخراج شده‌گان از ایران بسیار کمتر از حد انتظارات و نیازمندی‌ها است.
