سارا آدامز، مامور سابق اطلاعاتی امریکا، در باره ادعای شام دیروز طالبان مبنی بر حمله به یک مخفی‌گاه داعش در غرب میدان‌ هوایی کابل، نوشته است که طالبان شامگاه دوشنبه عملیات جعلی ضدداعش به یک قرارگاه استخباراتی خود در کابل راه‌اندازی کردند.
آدامز افزوده، ساختمانی که طالبان به آن حمله کرده، در کنترول واحد موسوم به «ذوالفقار» مربوط به استخبارات این گروه است.
این مامور اطلاعاتی امریکا که زمانی در افغانستان وظیفه اجرا کرده و شناخت کافی از طالبان و گروه‌های تروریستی دیگر در افغانستان دارد، نوشته است: «ما این محل را به‌خوبی می‌شناسیم چون از نزدیک در جریان تحقیقات میدانی‌ مان درباره داعش خراسان و حمله به دروازه فرودگاه کابل، این مکان را بررسی کرده‌ایم. بله، ما عملاً از این ساختمان اطلاعات جمع‌آوری کرده‌ایم.»
خانم آدامز در صفحه اکس خود افزوده که طالبان در واقع به یک قرارگاه خود حمله کرده اما سعی می‌کند نشان دهد که این مقر مربوط گروه دیگری بوده است.
وی تصریح کرده است که طالبان«عملیات‌های ساختگی» علیه داعش، برای جلب رضایت امریکا راه‌اندازی می‌کند و در ازای این عملیات‌ها، «از دولت امریکا در دوحه پول‌های ضدتروریزم دریافت می‌کند.»
این مامور اطلاعاتی امریکا در ادامه نوشته است، در ساختمانی که حمله دوشنبه صورت گرفته، مقا‌م‌های طالبان به‌طور پنهانی با رهبران ارشد داعش خراسان در کابل ملاقات کرده‌اند.
به گفته او، طالبان هم‌زمان «به غرب اطلاعات بی‌ارزشی می‌دهد که گویا در حال جنگ با داعش است.»
سارا آدامز گفت: «آن‌ها در همین ساختمان مرتباً به حماقت سازمان سیا می‌خندند.»
گفتنی است که شامگاه دیروز، دوشنبه، ۱۹ جوزا/خرداد، برخی از رسانه‌ها به نقل از منابع محلی از وقوع درگیری مسلحانه در نزدیکی میدان هوایی کابل خبر دادند.
طالبان به طور رسمی درباره این درگیری توضیحاتی ارایه نکرده‌اند، منابع از درون طالبان به رسانه‌ها گفته‌اند که «بر یک مخفیگاه داعش در منطقه قصبه در نزدیکی میدان هوایی عملیات انجام شده است.»
سخنگویان طالبان در اظهارات رسمی شان حضور داعش در افغانستان را انکار می‌کنند و مدعی می‌شوند که داعش را نابود کرده‌اند. اما هر از گاهی داعش مسوولیت حملاتی را در افغانستان به عهده می‌گیرد و طالبان نیز گاهی مسوولیت برخی از حملات را به داعش نسبت می‌دهند.
ناظران می‌گویند که رابطه طالبان و برخورد این گروه با داعش پیچیده و متناقض است. به اعتقاد ناظران، برخی از فرماندهان طالبان خود داعشی هستند و به همین دلیل تفکیک آنان از طالبان دشوار است.
در عین حال، برخی از منابع آگاه امنیتی می‌گویند که طالبان برای جلب حمایت و کمک کشورهایی که نگران حضور داعش هستند، گاهی به حضور داعش نیاز احساس می‌کنند و در واقع مدعی حضور این گروه می‌شوند تا بتوانند از این طریق منابع مالی تخصیص یافته به مبارزه با داعش را از کشورهای منطقه و جهان دریافت کنند.
نکته دیگری که منابع آگاه امنیتی به آن اشاره می‌کنند، استفاده از داعش برای سرپوش گذاشتن به اختلافات درونی طالبان و در عین حال پیش‌برد رقابت‌های درون‌گروهی تحت نام داعش است. به این معنا که برخی از حلقات قدرتمند طالبان رقبای درون‌گروهی خود را حذف می‌کنند اما مسوولیت آن را به دوش داعش می‌گذارند. یکی از نمونه‌ها حذف فزیکی وزیر مهاجرین طالبان است که گفته می‌شود در نتیجه رقابت‌های شبکه حقانی و جناح کندهار از میان برداشته شد اما مسوولیت آن به دوش داعش گذاشته شد.
اما دیدگاه دیگری نیز در این زمینه وجود دارد و آن این‌که برخی از شبکه‌های قدرتمند استخباراتی که مدیریت پشت صحنه گروه‌های تروریستی را بدست دارند، در صدد تقویت و حمایت از داعش تحت پوشش طالبان هستند. این شبکه‌ها نفوذ و اشراف زیادی بر همه گروه‌های تروریستی دارند. برخی از منابع آگاه امنیتی می‌گویند که این شبکه‌های استخباراتی به همان پیمانه که از طالبان منحیث یک گروه تروریستی برای پیشبرد مقاصد سیاسی استفاده می‌کنند، به عنوان گزینه بدیل و داشتن اهرم فشار بر طالبان، داعش را نیز مورد حمایت و تحت پوشش قرار می‌دهند. این حمایت و پوشش می‌تواند به معنای دادن امتیازات خاصی به برخی از مقام‌های طالبان نیز می‌شود تا آنان کاری به کار داعشی‌ها نداشته باشند و یا گاهی به قول مامور استخباراتی امریکا، عملیات‌های ساختگی به نام مبارزه با داعش راه‌اندازی کنند. در واقع این عملیات‌های ساختگی چند منظوره است که تمام ابعاد و پیچیدگی حضور وعدم حضور داعش در افغانستان را پوشش می‌دهد.

اما هرچه باشد، یک چیز واضح و مسلم است که طالبان از مدرک آنچه آنان مبارزه با داعش می‌خوانند، از کشورهای مختلفی، به ویژه کشورهای ایران، روسیه، چین و برخی از کشورهای آسیای میانه پول و حمایت سیاسی بدست می‌آورند. بنابراین، برای طالبان مهم است که هر ازگاهی از مبارزه با داعش سخن بگویند یا طوری وانمود کنند که با این گروه در جنگ اند.
البته از نظر تفکر، روش به کارگیری خشونت مذهبی برای مقاصد سیاسی و امنیتی و خیلی از مفاهیم دیگر تفاوت ماهوی میان داعش و طالب وجود ندارد. داعش و طالب و همه گروه‌های شبیه این‌ها، از احساسات عامیانه مذهبی مردم و جوانان برای سربازگیری استفاده می‌کنند و در خدمت اهداف بزرگ کشورهای قدرتمند قرار دارند و جنگ و آشوب‌های مدیریت شده را به نفع آنان راه‌اندازی می‌کنند.
نویسنده: بهرام بهین