اتحاد فعالان حقوق بشر، در اعلامیه‌ای به طرح موزاییک سازمان ملل واکنش نشان داده و با ابراز نگرانی گفته که«این طرح، که با اجرای دفتر یوناما و با نقش‌آفرینی برخی از عناصر وابسته به تروریسم در منطقه پیش برده می‌شود، نه بر مبنای اراده مردم؛ بلکه با هدف تسهیل برای مشروعیت به گروه تروریستی طالبان طراحی شده است.»
اتحاد فعالان در این اعلامیه تصریح کرده که«ما این طرح را نه راه نجات، بلکه مسیر بازتولید بحران می‌دانیم.»
در اعلامیه اتحاد فعالان پنج نکته به شرح زیر مورد تاکید قرار گرفته است:
۱. یوناما مشروعیت حقوقی و اخلاقی خود را از دست داده است. این دفتر با مأموریت کمک به دولت افغانستان در سال ۲۰۰۲ بر اساس قطعنامه ۱۴۰۱ شورای امنیت سازمان ملل آغاز به کار کرد. با سقوط نظام جمهوری و به صحنه آمدن گروه تروریستی طالبان، مأموریت یوناما به تسهیل کمک‌های بشردوستانه تغییر یافت. اما در عمل، این دفتر به یکی از مجریان اصلی طرح سیاسی «موزاییک» تبدیل شده و به‌جای کمک به مردم، نقش تسهیل‌گر سیاسی برای گروه تروریستی طالبان را ایفا می‌کند. بنابراین، اتحاد فعالان حقوق بشر بار دیگر خواستار انحلال این دفتر و بازنگری کامل در نوع حضور سازمان ملل در افغانستان است.
۲. کرسی نمایندگی دایمی افغانستان در سازمان ملل متعلق به مردم این کشور می‌باشد. مطرح کردن سپردن این کرسی به طالبان، به‌منزله شناسایی سیاسی و حقوقی این گروه تروریستی بوده پیامدهای فاجعه‌باری برای نظم بین‌المللی، حقوق بشر، و امنیت جهانی دارد. چنین طرحی نه‌تنها ناقض منشور سازمان ملل بلکه نقض قطعنامه‌های متعدد این سازمان به ویژه قطع‌نامۀ ۲۵۱۳ سال ۲۰۲۰، قطع‌نامۀ که گفته است: «سازمان ملل طالبان را به رسمیت نمی‌شناسد و از احیای «امارت» آنها حمایت نمی‌کند.» است و ناقض اصول عدالت، مردم‌سالاری و پاسخ‌گویی نیز می‌باشد.
۳. طالبان نه تنها فاقد مشروعیت ملی‌اند، بلکه از اساس از مشروعیت حقوقی، سیاسی و اخلاقی نیز تهی می‌باشد. هیچ طرحی برای آینده نمی‌تواند بر سازش با ترور، حذف زنان، سرکوب اقوام، خاموش‌سازی رسانه‌ها و تبعید فعالان مدنی استوار باشد. طرح موزاییک، اگر بر چنین پایه‌هایی ادامه یابد، به سازوکار مدیریت بحران نمی‌انجامد، بلکه به پروژه‌ای برای تعمیق و تثبیت ظلم خواهد انجامید.
۴. ما از سازمان ملل و جامعه جهانی می‌خواهیم که صدای واقعی مردم را بشنوند. اهمیت گذاردن به صدای تفنگ و ترور برخلاف روحیۀ نظم بین المللی و برخلاف فلسفۀ وجودی سازمان ملل است. سازمان ملل باید مردمی که با ایستادگی، اعتراض مدنی، مهاجرت‌های اجباری، و تلاش‌های روزمره‌شان، راه آزادی، عدالت و کرامت را زنده نگاه داشته‌اند را نادیده نگرفته بر ارادۀ آنان حرمت قایل باشد.
۵. اتحاد فعالان حقوق بشر، در همکاری با همۀ جریان‌های عدالت‌خواه و دموکراسی‌طلب، خواستار ایجاد روند شفاف، مشروع و مبتنی بر اراده مردم است؛ روندی که در آن هیچ‌گونه نقش و جایگاهی برای گروه تروریستی طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی در نظر گرفته نشود.
در پایان این اعلامیه آمده است:«کرسی افغانستان در سازمان ملل، ملکیت یک ملت است، نه سهمی در بازار معامله با تروریسم. یوناما لغو گردد. دفاتر سازمان ملل، باید بازوی مردم باشند، نه سایه‌بان برای مستبدان مسلح. راه‌حل نجات، با اراده و از دل مردم می‌گذرد، نه از نشست و برخاست با گروه‌های دهشت‌افگن مانند گروه تروریستی طالبان.»
اتحاد فعالان حقوق بشر متشکل از فعالان حقوق بشر افغانستان در خارج از کشور است که در دفاع از ارزش‌های مدنی و حقوق بشری موضع‌گیری می‌کند.
